ბიოგრაფია 

ანტონ კრაუზე დაიბადა ვარშავაში 1940 წელს. სწავლობდა ვარშავის სამხატვრო აკადემიაში. იყო სტუდენტური სატირული თეატრის ერთ-ერთი დამფუძნებელი. დაამთავრა ლოძის კინოსკოლა. არის არაერთი მხატვრული ფილმის სცენარის ავტორი და რეჟისორია. გადაღებული აქვს მრავალი დოკუმენტური ფილმი. 1968 წლიდან ის `ტორ ფილმ სტუდიოს” ერთ-ერთი დამაარსებელია. საუკეთესო დებიუტისათვის მოპოვებული აქვს ანჟეი მუნკის სახელობის ჯილდო. კინოფესტივალებზე მიღებული აქვს არაერთი პრიზი, როგორც პოლონეთში, ასევე საერთაშორისო მასშტაბით. სან რემოს კინოფესტივალზე გადაეცა სპეციალური პრიზი კინემატოგრაფში შეტანილი წვლილისთვის.   

სინოფსისი

`შავი ხუთშაბათი”  იმ ტრაგიკული მოვლენების  ერთგვარი რეკონსტრუქციაა, რომელიც ჩრდილოეთ პოლონეთში  1970 წლის 17 დეკემბერს, ხუთშაბათ დღეს მოხდა. ფილმში ასახულია გემთსაშენის ერთ-ერთი თანამშრომლის ოჯახის რეალური ისტორია, რომელსაც, სამსახურში მიმავალს, პოლიციამ ესროლა. ფილმში ნაჩვენებია მუშების საპროტესტო  გამოსვლები,  მსვლელობა რომელსაც მეთაურობდნენ ის ადამიანები, ვინც მოკლულის გვამი ხელით კარდაკარ ატარა. ფილმში აგრეთვე ასახულია სამხედრო დანაყოფისა და მილიციის მიერ აქციის მონაწილეთა სასტიკი დარბევის სცენები, რის შედეგადაც თვრამეტი ადამიანი დაიღუპა, ასობით კი დაშავდა. 

ბიოგრაფია 

ინეკე სმიტსი დაიბადა 1960 წელს როტერდამში (ჰოლანდიაში). სწავლობდა გამოყენებით ხელოვნებას როტერდამის ხელოვნების აკადემიაში, შემდეგ კი რეჟისურას კინოსა და ტელევიზიის სკოლაში, ინგლისში. 1993 წელს ჰოლანდიის რადიომაუწყებლობის დახმარებისფონდის და ბრიტანეთის საბჭოს დაფინანსებით დაასრულასწავლა და მიიღო რეჟისორის კვალიფიკაცია. ფილმების გადაღების გარდა ინეკე სმიტსი არნჰემის სახელობის გამოყენებითი ხელოვნების სკოლაში ასწავლიდა. 2004 წელს მან დაარსა პროდიუსერული კომპანია „ვოლია ფილმს“ დენის ვასლნთან ერთად. მისი ინიციატივით დაიწყო გაცვლითი პროგრამები თბილისის კინოსკოლაში. 

სინოფსისი 

ტექსელის კუნძულზე მცხოვრები მარი მთებზ ეოცნებობს. ის მთელი მსოფლიოს მთების ღია ბარათებს აგროვებს. მარის უნდა, რომ სხვა რამ გააკეთოს, მაგრამ ომის პერიოდში, ღარიბ ოჯახში მცხოვრებ ერთადერთ გოგონას სხვა არჩევანი არ გააჩნია და პოლზე უნდა დაქორწინდეს. ჩრდილოეთის უფერულ კუნძულზე ქართველი ჯარისკაცების ჯგუფის ჩამოსვლას სიცოცხლე შემოაქვს.მათი მუსიკით და განსაკუთრებით კი ცხოვრებაზე განსხვავებული შეხედულებებით, ისინი მარის საკუთარი თავის პოვნაში ეხმარებიან. პირველად ცხოვრებაში, მარი შეყვარებულია. სამწუხაროდ, მისი სიყვარული ყაზბეგელი გოგას მიმართ და მისი მეგობრობა ჯარისკაცებთან, ოჯახის და კუნძულის სხვა მცხოვრებთათვის მიუღებელია.

ბიოგრაფია

დაიბადა 1972 წელს ვენაში. სწავლობდა სამსახიობო ხელოვნებას, საკომუნიკაციო მეცნიერებებსა და ფსიქოლოგიას ვენასა და ლონდონში. სწავლა 2000 წელს დაასრულა დოქტორის ხარისხით. მუშაობდა ჟურნალისტად, წერდა სცენარებს ტელეფილმებისთვის. კინორეჟისურაში სემინარების კურსი გაიარა ბერლინის გერმანულ კინო-ტელეაკადემიაში. როგორც მსახიობი რამდენი მეფილმშია გადაღებული. ზიული ალადაგთან ერთად 2004 წელს დააარსა საპროდიუსერო კომპანია Independent Artists Filmproduktion.

სინოფსისი

„ნუ ოცნებობ!” - ეუბნება დედა თავის 25 წლის ქალიშვილს, უმაის, როდესაც ის თავის მცირეწლოვან ვაჟთან, ჯემთან ერთად, მშობლებთან ბრუნდება, ბერლინში. უმაი სტამბოლიდან გამოექცა ქმარს, რომელთანაც თავს უბედურად გრძნობდა და იმედი აქვს, რომ ბერლინში დამოუკიდებლად შეძლებს ცხოვრებას. უმაიმ კარგად იცის, რომ ეს მისი ოჯახისათვის დიდი გამოწვევაა, მაგრამ ფიქრობს, რომ სიყვარული მას და მის ახლობლებს ყველა სიძნელეს დააძლევინებს. მის ოჯახს ტრადიციული შეხედულებების უგულვებელყოფა უჭირს და როდესაც ჯემის თურქეთში, მამასთან დაბრუნებას და ამით ოჯახის ღირსების აღდგენას გადაწყვეტენ, უმაი ისევ გარბის და უკანდასაბრუნებელ ყველა გზას იჭრის.

ბიოგრაფია

რობინ ჰესმანმა დაამთავრა ბრაუნის უნივერსიტეტი, ორმაგი სპეციალიზაციით რუსულ ენასა და კინომცოდნეობაში. მან რეჟისორის ხარისხი რუსეთის სახელმწიფო კინემატოგრაფიის უნივერსიტეტში, მოსკოვში მიიღო. რობინი დოკუმენტური ფილმის „კონტეინერთა რიგების“ თანაპროდიუსერი იყო, რომლისთვისაც 2005 წელს პიბოდის ჯილდო მიიღო. ასევე იყო თანაპროდიუსერი ბიოგრაფიული ფილმისა „ჯულია! ამერიკის საუკეთესო შეფი“. 2004 წელს ჰესმანმაკომპანია Red Square Productions დააფუძნა და მიიღო გრანტი, რომლის საშუალებითაც შეძლო ფილმზე - „ჩემი პერესტროიკა“ მუშაობის დაწყება. მისი სრულმეტრაჟიანი დოკუმენტური ფილმის, „ჩემი პერესტროიკა“-ს პრემიერა სანდენსის კინოფესტივალზე შედგა, სადაც მონაწილეობდა როგორც ა.შ.შ.-ს დოკუმენტური ფილმების კონკურსანტი. ნიუ-იორკში ნაჩვენები იყო პოპულარული ფილმები სერიაში „ახალი რეჟისორები/ახალი ფილმები“. 2006 წლიდან რობინი მუშაობს ამფესტის (ამერიკული კინოს ფესტივალი მოსკოვში) დოკუმენტური ფილმების პროგრამის დირექტორად. 

სინოფსისი

ფილმი „ჩემი პერესტროიკა“ ასახავს ხუთი ჩვეულებრივი რუსის ცხოვრებას არაჩვეულებრივ პერიოდში. მათი ბავშვობა ჯერ კიდევ საბჭოთა კავშირში იწყება, თინეიჯერობის წლებს საბჭოთა კავშირის რღვევის პერიოდში ატარებენ, რასაც თან მოყვება პოსტსაბჭოური რუსეთის პოლიტიკური პეიზაჟის მუდმივი ცვლილება. ბავშვობის მეგობრები, მთლიანობაში საკუთარი ოცნებებისა და იმედგაცრუებების ერთობლივ სურათს წარმოაჩენენ, რაც „რკინის ფარდის“ უკან ცხოვრების პერიოდში განიცადეს. 

ბიოგრაფია

 
კონსტანტინე ესაძე დაიბადა ქ. თბილისში, 1972 წელს. დაამთავრა კინორეჟისურა თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტში და კინემატოგრაფია მიუნხენის კინოსკოლაში. მონაწილეობდა მრავალ ქართულ კინოპროექტში, როგორც დამდგმელი ოპერატორი. მისი ბოლო ოპერატორული ნამუშევარიაზაზა კოლელიშვილის „ომი და ქორწილი“ (2010), ალეკო ცაბაძის „რენე მიდის ჰოლივუდში“ (2010).  „შავი არა, _ თეთრი“ კონსტანტინეესაძის პირველი რეჟისორული ნამუშევარია. 

სინოფსისი

 
ფილმის მთავარი გმირი ახალგაზრდა კაცია, რომელიც გერმანიის ვიზის მოპოვებას ცდილობს. ის პირველად მიდის ევროპაში საკმაოდ რთული მისიით: უნდა შეიძინოს მანქანა და სამშობლოში მშვიდობიანად ჩამოიყვანოს. ცოტა შეშინებულია, მაგრამ პოულობს უფრო გამოცდილ მძღოლებს, რომლებსაც უამხანაგდება. პირველად მგზავრობს თვითმფრინავით და პირველად დგამს ფეხს უცხო მიწაზე, სადაც ბევრი რამ არის საინტერესო, მაგრამ მას არ სცალია ქვეყნის დასათვალიერებლად. ერთი კონკრეტული მარშრუტი და მიზანი აქვს. 

ბიოგრაფია

ქიმ ლონგინოტო დაიბადა 1952 წელს ლონდონში. არის ბრიტანული დოკუმენტური ფილმების სცენარისტი, ასევე ცნობილია როგორც ჩაგვრისა და დისკრიმინაციის მსხვერპლი ქალების ცხოვრების ამსახველი ფაქტების სცენარისტი. ლონგინოტო სწავლობდა ფოტორეპორტაჟს და იყო ეროვნული კინოსა და ტელევიზიის სკოლის დირექტორი ბიქონსფილდში, ინგლისში,  სადაც ის ახლაც ლექციებს კითხულობს. 

 
სინოფსისი

„გოგონას ცხოვრება სასტიკია. ქალის ცხოვრება კი კიდევ უფრო სასტიკი“, ამბობს სამპატ პალი, რომელიც სხვა გოგონების მსგავსად ადრეულ ასაკში დაქორწინდა. მას ქმარი ხშირად სცემდა, მაგრამ ის ეწინააღმდეგება ამ სიტუაციას და ტოვებს ქმრის ოჯახს. სამპატ პალი მალე ხდება ცნობილი. მის ირგვლივ ყოველთვის უამრავი ქალია და ბევრი მათგანი სწორედ სამპატ პალის კარისკენ პოულობს გზას. უჩვეულო სცენებში ჩვენ ვხედავთ, თუ როგორ ექცევა პალი ოჯახური დრამების ცენტრში. ის დარწმუნებულია, რომ მისი მედიტაცია საუკეთესო გზაა დაზარალებული გოგონებისთვის. მისი პარტნიორი ბაბუჯი, რომელიც ხედავს, თუ როგორ იცვლება სამპატ პალი წლების განმავლობაში, ნაკლებად მტკიცე და თავდაჯერებულია...  

ბიოგრაფია

კირილ ტუში 1969 წელს ფრანკფურტში დაიბადა. 1989 წელს ფილოსოფიის ფაკულტეტი დაამთავრა ა.შ.შ.-ში. სწავლის დასრულების შემდეგ გახსნა ღამის კლუბი და შტუტგარტის სახელმწიფო თეატრში მუშაობდა. 1992 წელს მისი პირველი ფილმი „ფრანკფურტი ზღვასთან“ გადაიღო, რომელიც გერმანიაში რამდენიმე კინოფესტივალზე იყო წარდგენილი. კირილ ტუშის ფილმი, „ღამის ქვეყანა“, რომელიც კაფკას ნაწარმოების მიხედვით შეიქმნა, ბერლინში აჩვენეს. ფილმმა ნიუ-იორკის აკადემიის პრიზი მიიღო 1996 წელს. რამდენიმე მუსიკალური პრომო-ვიდეოების შემდეგ შედგა ტუშის დებიუტი  მხატვრულ ფილმში - „უმნიშვნელო ცვლილებები ტემპერატურასა და აზროვნებაში“. ამჟამად ტუში ფოკუსირებულია საკუთარი კომპანიის LALA FILMS-ის ფარგლებში კინოსცენარების და საერთაშორისო  დონეზე კო-პროდუქციის განვითარებაზე.

სინოფსისი

დოკუმენტური ფილმი მიხეილ ხოდორკოვსკის შესახებაა, რომელმაც განიცადა სოციალისტობიდან კაპიტალისტობამდე ტრანსფორმაცია და ბოლოს ციმბირის ციხეში წამებული გახდა. ხოდორკოვსკიმ,  უმდიდრესმა რუსმა ბიზნესმენმა, გამოიწვია პრეზიდენტი პუტინი. ტიტანებს შორის ომი დაიწყო. პუტინმა გააფრთხილა, მაგრამ ხოდორკოვსკი დაბრუნდა რუსეთში, მიუხედევად იმისა, რომ იცოდნენ, დააპატიმრებდნენ. რატომ არ დარჩა ხოდორკოვსკი ემიგრაციაში თავის მილიარდებთან ერთად? რატომ დაბრუნდა უკან? 

ბიოგრაფია

ლეონ გასტი ცნობილია დოკუმენტური ფილმით „ჯოჯოხეთის ანგელოზები“ და ოსკარის ჯილდოს მფლობელი დოკუმენტური ქრონიკით - 1974 წლის მუჰამედ ალისა და ჯორჯ ფორმანის ლეგენდარული ბრძოლის შესახებ ,„როდესაც მეფეები ვიყავით“ (1996). გასტი სწავლობდა კოლუმბიის უნივერსიტეტის დრამატული ხელოვნების ფაკულტეტზე, მაგრამ თავი დაანება, რადგან ლოველ ტომასთან ერთად დაიწყო მუშაობა სატელევიზიო სერიალში „დიდი თავგადასავალი“. ამან გასტს საშუალება მისცა ინტენსიურად ემოგზაურა. გადაღებების პერიოდში გასტმა კარგად შეისწავლა დოკუმენტური ფილმის გადაღების სპეციფიკა. 1960-70 წლებში გასტი ცნობილი გახდა თავისი ფოტოებით, მისი ნამუშევრები გამოქვეყნებული იყო ისეთ ჟურნალებში როგორიცაა Vogue, Esquireda Harper's Bazaar.

სინოფსისი

ჟაკლინ კენედიმ მას უჩივლა, მარლონ ბრანდომ ყბა გაუტეხა, სტივ მაქქუინმა თავისი მზერით ლამის გაანადგურა. ცობილი ადამიანებისთვის ფოტოგრაფი რონ გალელა იყო მხეცი, რომელიც სილამაზეს ემუქრებოდა. თუმცა, როგორც დროთა განმავლობაში აღმოჩნდა, მისმა ფოტოებმა ამ ადამიანების უცნაური სილამაზე შემოინახა. ისინი შეიძლება არასოდეს გამხდარიყვნენ პოპულარულები მის გარეშე. ამ გამოუსწორებელი პაპარაცის ისტორიაში არის განხილული ისეთი კომპლექსური საკითხები, როგორიცაა კონფიდენციალურების უფლება, პრესის თავისუფლება, ცნობილი ადამიანების გაკერპება და ასე შემდეგ.ის არ ჩერდებოდა, თუ საჭირო იყო ქრთამსაც იხდიდა, იჭრებოდა ცნობილი ადამიანების ცხოვრებაში და იღებდა სურათებს, მანამ, სანამ არ დაეცემოდა, ან სხვა არ შეუშლიდა ხელს. 

ბიოგრაფია

კინოსცენარისტი და დოკუმენტალური ფილმის რეჟისორი მასიეჟ დრიგასი, დაიბადა 1956 წელს,  ლოძში. 1981 წელს, მოსკოვის სახელმწიფო კინემატოგრაფიული ინსტიტუტის (VGIK ), სარეჟისორო ფაკულტეტის დასრულების შემდეგ მუშაობდა კშიშტოფ ზანუსისთან და კშიშტოფ კიშლოვსკისთან რეჟისორის ასისტენტად. მისი დოკუმენტური ფილმებია: `მცდარი წამოწყება~(1981), `ფსიქოთერაპია~(1984), `მოისმინე ჩემი ტირილი~(1991), `უწონადობის მდგომარეობა~(1994), `ერთი დღე სახალხო პოლონეთში~ (2005) და ასე შემდეგ. იგი დაჯილდოებულია მრავალ ფესტივალზე, მათ შორის მუმბაის, ჰიუსტონის, ტაი პეის, მონტე კარლოს, სან-ფრანცისკოსა და კრაკოვის ფესტივალებზე. ამჟამად, მასიეჟ დრიგასი ასწავლის ლოძის კინოსკოლაში  და ვარშავის უნივერსიტეტის სამაუწყებლო ლაბორატორიაში. ის ასევე არის ვარშავის უნივერსიტეტის სამაუწყებლო ლაბორატორიის დოკუმენტალური რადიოდეპარტამენტის ხელმძღვანელი და ასწავლის  სახვითი ხელოვნების და ახალი მედიის აკადემიაში.  

სინოფსისი

მეორე მსოფლიო ომის შემდეგ, პოლონელი საზოგადოების სურვილის საწინააღმდეგოდ, პოლონეთი შეუერთდა კომუნისტურ ბლოკს. ფილმის მიზანია აჩვენოს პოლონელი საზოგადოების იმჟამინდელი განწყობა პირადი წერილების მეშვეობით. წერილებისა, რომლებიც განიცდიდნენ ცენზურას და ხშირად გამოიყენებოდნენ ავტორების და  ადრესატთა დევნისთვის, მიუხედავად იმისა, რომ პოლონეთის სახალხო რესპუბლიკის საკონსტიტუციო კანონით გათვალისწინებული იყო მიმოწერის საიდუმლოების დაცვა.შავ-თეთრი ფილმი წარმოადგენს ერთგვარ მოზაიკას, რომელშიც გაერთიანებულია უცნობი საარქივო მასალები, ყურადღებით შერჩეული  ძველი წერილები და საიდუმლო სამსახურის შიდა მესიჯები, რაც ფილმში წარმოგვიჩენს ჯორჯ ორუელის ნაწარმოებში აღწერილ ორგანიზაციას რეალობაში – 1945-1989 წლებში. 

ბიოგრაფია

ვლადიმერ კოზლოვი დაიბადა 1956 წ. მინსკში. ის სწავლობდა ისტორიას ბელორუსიის უნივერსიტეტში. მუშაობდა ბელარუსფილმში ასისტენტ-რეჟისორად (1978-1992 წწ.). მან დაამთავრა სარეჟისორო კურსები მოსკოვის VGIK კინოსკოლაში. 1992წ. დაიწყო სასცენო პერფორმანსი ფრანგულ ჯგუფებთან ერთად. 2002 წ. შედგა მისი დებიუტი დოკუმენტურ კინოში. ის იღებდა ფილმებს ფრანგული ტელევიზიისთვის. 1992 წლიდან მუშაობს საფრანგეთსა და რუსეთში, იღებს დოკუმენტურ ფილმებს. 

 
სინოფსისი

იური გაგარინის მშობლიურ ქალაქში ყველა თაყვანსცემს კაცობრიობის პირველ კოსმონავტს, მაგრამ არსებულ საზოგადოებაში ეს თაყვანისცემა წარსული დიდებისადმი, თავისთავში მალავს პირად ამბიციებს, რომლებიც ასე თუ ისე რესპექტაბელურია....

ბიოგრაფია

ბენქსი მსოფლიოში ცნობილი ანონიმი ხელოვანის ფსევდონიმია. მისი იარაღი ფუნჯი და საკუთარი ნამუშევრებია. ის არასოდეს აჩვენებს საკუთარ სახეს და რჩება ანონიმად, თუმცა სპეკულაციები მის იდენტიფიცირებასთან დაკავშირებით მრავლადაა.  ბენქსის სახელი გრაფიტი-არტის სახელთანაა გაიგივებული. ის ცნობილი გახდა, როდესაც ბრიტანეთის მუზეუმთან დადგა თავისი ნამუშევარი „ახალგაზრდა კაცი მაღაზიაში მიდის“ - ქვაზე გამოსახულია ფიგურა, რომელიც მაღაზიის ურიკასმიაგორებს. ნახატი მუზეუმის თანამშრომლებმა სამი დღის შემდეგ აღმოაჩინეს. ბენქსი კონტრაბანდისტობდა და მის ნამუშევრებს უდიდეს მუზეუმებში აჩვენებდა. ერთ-ერთი ყველაზე გახმაურებული ნამუშევარი მან ისრაელისა და პალესტინის დასავლეთ სანაპიროების გამყოფ ბარიერზე შეასრულა. 
 

სინოფსისი

ბენქსი, სთრით-არტის ფუძემდებელი თავის ფუნჯს კამერაზე ცვლის, მაგრამ  თავის საუკეთესო თვისებებს ინარჩუნებს - მაყურებლის პროვოცირება და გაოცება, ჩარჩოების მსხვრევა. ფილმში ის ყვება ექსცენტრიკული ტერი გუეტას ამბავს, რომელიც სთრით-არტის დახურულ სამყაროში შეიჭრა. საეჭვო ტალანტის მქონე გუეტა წარმატებას შემთხვევით აღწევს და ალტერნატიული ხელოვნების კომერციალიზაციის სიმბოლო ხდება. მაგრამ ეს გაცილებით მეტია, ვიდრე უბრალოდ გარედან მოსულის უეცარი წარმატება ხელოვნების სამყაროში.  ფილმი წარმოადგენს ხელოვნების ბუნდოვანი და იდუმალი ბუნების ასახვას, ოსტატურად აბალანსებს სერიოზულობას და ირონიას,  გულწრფელობას და ტყუილს, დოკუმენტურ და მხატვრულ მხარეს.

ბიოგრაფია

აგნეს სოსი 1984-დან 1989 წლამდე  სწავლობდა უნივერსიტეტში, რომელსაც დღეს ბუდაპეშტის კორვინუს უნივერსიტეტი ჰქვია. სწავლის დასრულების შემდეგ, 1990 წლიდან, უნგრეთის ტელევიზიაში მუშაობდა ფრილენსერად რედაქტორის პოზიციაზე, თერთმეტი წლის განმავლობაში. კინოს გადაღება 1991 წელს, დოკუმენტურ ჟანრში დაიწყო. თავდაპირველად უნგრეთის ადგილობრივი, ნაციონალური ტელევიზიისათვის იღებდა ფილმებს, შემდეგ საკუთარი ფილმების პროდიუსერი გახდა. ბოლო ოცი წლის მანძილზე შექმნა თხუთმეტი სრულმეტრაჟიანი და ამდენივე მოკლემეტრაჟიანი დოკუმენტური ფილმი.  

სინოფსისი

იორი უნგრელი, ნიჭიერი მევიოლინე დების, ჯულია და აგნეს პუსკერების შთამბეჭდავი ისტორია. ფილმში ასახულია არაბუნებრივად ძლიერი კავშირი დებს შორის, ოჯახის ბუნდოვანი საიდუმლო და ყოველივე ამის გარდაუვალი ზეგავლენა მათ ცხოვრებაზე. ამ ყოველივეს თან ახლავს შესანიშნავი, კლასიკური მუსიკის პერფორმანსი, რომელიც ჰაეროვნებასმატებს ფილმს. 

ბიოგრაფია

იორგენ ლეტი დაიბადა1937 წელს, დანიაში. იგი ჟურნალისტი, პოეტი, კინორეჟისორი და ტელეკომენტატორია.  სწავლობდა ლიტერატურასა და ანთროპოლოგიას აარუსში და კოპენჰაგენში. როგორც ჟურნალისტს, დაწერილი აქვს სტატიები კინოს, მუსიკისა და თეატრის შესახებ.  მუშაობდა დიპლომატიურ სამსახურში ჰაიტიზე 1999-2005 წლებში. შექმნილი აქვს 45 ფილმი, რომელთა უმრავლესობა მრავალ ქვეყანაში იყო ნაჩვენები. პირველი წიგნი 1962 წელს გამოაქვეყნა, ხოლო ერთი წლის შემდეგ პირველი ფილმი გადაიღო. ის ავანგარდული დანიური ფილმების ჯგუფის „აბსინემა“-ს ერთ-ერთი პირველი დამფუძნებელი და წევრია. იორგენ ლეტს უამრავი ჯილდო აქვს მიღებული, როგორც ლიტერატურაში, ასევე კინოსა და ჟურნალისტიკაში. 2009 წელს,  ჯიჰლავას დოკუმენტური ფილმების საერთაშორისო ფესტივალზე გადასცეს სპეციალური პრიზი მსოფლიო კინემატოგრაფში შეტანილი წვლილისათვის. 

სინოფსისი

ანთროპოლოგ, ხანში შესულ ჯენტლმენს მთელი ცხოვრების ეროტიკული მომენტების კოლექცია აქვს. ის წერს ლექსებს, სადაც დამკვირვებლის მანძილიდან საუბრობს ეროტიკაზე. მას შეუძლია ეროტიკულ სიტუაციასთან ორმაგი შეხება ჰქონდეს: მთლიანად მასშია ჩაფლული და იმავდროულად აკვირდება მას, სწავლობს ეროტიკის ჩარჩოებს, სექსუალურ მისწრაფებებსა და მათი წრიული მოძრაობის დრამატურგიას იჭერს. ის ექსპერიმენტს ატარებს: შორიდან გულგრილად უყურებს ცეცხლმოკიდებულ, ცხელ ნივთიერებას. ახლა, უკვე ასაკოვანი გრძნობს, რომ ერთდროულად ჩართულობისა და დაკვირვების ენერგია აღარ აქვს, მაგრამ შინაგანი მზერით მაინც განაგრძობს ეროტიკის ყურებას, რომელიც მისთვის განწყობებისა და ემოციების უწყვეტ წყაროს წარმოადგენს. იგი გრძნობს მის მიერ წამოწყებული სამუშაოს დასრულების და ცხოვრების მანძილზე განცდილი  მომენტების კოლექციის წესრიგში მოყვანის საჭიროებას.

ბიოგრაფია

ურსულა ანტონიაკს დამთავრებული აქვს პოლონური (კინო/ტელეპროდუსინგი), და ჰოლანდიური (კინორეჟისურა) კინოაკადემია. მისი ფილმი "Bijlmer Odyssee " ერთ-ერთი იყო იმ მცირერიცხოვანი ჰოლანდიური სატელევიზიო პროდუქტიდან, რომელიც მრავალ ქვეყანაში გაიყიდა. ურსულას კომედიამ “ჰოლანდიური დამწყებთათვის” ჰოლანდიაში ინტეგრაციის საკითხების შესახებ, როგორც მაყურებლების, ისე კრიტიკოსთა ყურადღება მიიქცია. მისი პირველი მხატვრული ფილმია “არაფერი პირადული“, რომელიც ანტონიაკის სხვა სურათების მსგავსად პოეტური გამოსახულების და მსუბუქი ირონიის კომბინაციაა, მრავალი პრიზით დაჯილდოვდა სხვადასხვა ფესტივალებზე, მათ შორის ლოკარნოს ფესტივალზეც  „ლურჯი კოდი“ მისი ბოლო ნამუშევარია.

სინოფსისი

მარიანი, შუა ხნის ასაკის მედდაა, რომელიც მთლიანად უძღვნის თავს პაციენტებს. ზოგჯერ ის თავს ერთგვარ მხსნელადაც კი აღიქვამს, როცა პაციენტებს ტანჯვას უმცირებს. მარიანისთვის მსგავსი მომენტები, რომლის დროსაც ასე ახლოს იგრძნობა სიკვდილი, აბსოლუტური ინტიმის განცდას იწვევს. საავადმყოფოს “დაცული” სივრცის გარეთ მარიანი მარტოხელა ცხოვრებას ეწევა და ყველა ემოციას თრგუნავს საკუთარ თავში, სანამ ის შემთხვევით ერთობლივ “ვუაერიზმის” აქტში არ ჩაებმება და აღმოჩენს, რომ უცნობი მამაკაცისადმი ლტოლვა უჩნდება

ბიოგრაფია

თურქი რეჟისორი სელიმ გიუნეში დაიბადა ბორჩხაში 1961 წელს. რეჟისორი პროფესიით ელექტროინჟინერი და ფოტოგრაფია. 1989 წლიდან მონაწილეობდა მრავალ ინდივიდუალურ და ერთობლივ გამოფენაში. `თოვლივით თეთრი” არის მისი სარეჟისორო დებიუტია მხატვრულ კინოში. 

სინოფსისი

ფილმი წარმოადგენს, საბაჰატინ ალის მოკლე მოთხრობის - `თოვლივით თეთრი”, ადაპტაციას. მასში აღწერილია ერთი დღე ჰასანის ცხოვრებიდან, რომელიც თავის მშიერ ძმაზე ზრუნვას და შემოსავლის მიღებას აირანის (სასმელი იოგურტი) გაყიდვით ცდილობს. ჰასანი მხოლოდ 12 წლის ბიჭია, რომელიც ცხოვრობს პატარა, მთიან სოფელში. მას შემდეგ, რაც მამა ციხეში მოხვდება, ოჯახი სიღარიბეში აღმოჩნდება. გაჭირვებიდან თავის დაღწევის მიზნით, დედა ძიძად იწყებს მუშაობას. ჰასანი ზამთარში დილით ადრე დგება, იღებს აირანით სავსე ჭურჭელს და მიდის ჩაის სახლში. სელიმ გიუნეში თავის სარეჟისორო დებიუტში, პატარა მებრძოლი ბავშვის ცხოვრებით მოგვითხრობს განშორების, სურვილის, მოლოდინის, ლტოლვის, სინანულის და მიუხედავად ყველაფრისა მაინც არსებული იმედის შესახებ.    

ბიოგრაფია

ბირჯიტ სტარმოსი დაიბადა 1963 წელს დანიაში. მან კინო და მედია ხელოვნების ფაკულტეტი დაამთავრა ფილადელფიაში, ტემპლის უნივერსიტეტში. ბირჯიტმა რამდენიმე მოკლემეტრაჟიანი ფილმი გადაიღო, რომლებმაც უცხოურ კინოფესტივალებზე (სანდენსი, ბერლინი, როტერდამი) პრიზები მოიპოვეს. ეს ფილმებია: „ახლა შემომხედე“(2001), „წერილები დანიიდან“ (2006), „მიზიდულობის კანონი“(2006), და „სოფია“ (2006, არტეს პრიზი). მისმა პირველმა დოკუმენტურმა ფილმმა, „უსიყვარულოდ“, ბერლინის კინოფესტივალზე სპეციალური ჯილდო მიიღო. ფილმში, „ოთახი 304“, მისი დებიუტია მხატვრულ კინოში ,  მომდევნო ფილმის, „ჯულის პორტრეტი“, სცენარზე ის ცნობილ დრამატურგ, პიტერ ასმუსენთან ერთად მუშაობს. 

 

სინოფსისი

 
რეჟისორ ბირჯიტ სტარმოსის დრამაში  მოქმედება კოპენჰაგენის სასტუმროში ვითარდება და ყველაფერი მისტერიული გასროლის ირგვლივ ტრიალებს. მთავარი გმირები განსხვავებული ხასიათისა არიან, თუმცა მათი ცხოვრებისეული ისტორიები თანდათანობით ერთმანეთში იხლართება. სასტუმროს ეული თანამშრომლები სიყვარულს ეძებენ; აქ შეხვდებით შურისმაძიებელ ემიგრანტების წყვილს, სასოწარკვეთილ სასტუმროს მენეჯერს, ქალს, რომელიც ქმარმა მიატოვა, კლერკს, რომელიც ყალბი ღიმილის შენარჩუნებას მხოლოდ სტუმრების მიღების დროს ცდილობს და ბევრ სხვას. ამ მრავალაფეროვანი ფილმის ლეიტმოტივებია: სიახლოვე, პატიება და ადამიანური სისუსტეები. რეჟისორი წარმატებულად უთავსებს ერთმანეთს ფილმის ვიზუალურ მხარეს და მთავარი გმირების ინდივიდუალურ ისტორიებს, რომლებიც თავს შეზღუდულად არა მხოლოდ მათი ცხოვრების სტილიდან გამომდინარე თვლიან, არამედ სასტუმროს ჩაკეტილ სივრცეში ყოფნის გამოც. დებიუტის შემდეგ რეჟისორმა თქვა: „მე ყოველთვის მხიბლავდა სასტუმროები. ეს არის ადგილი, რომელიც დროისა და სივრცისგან დამოუკიდებლად არსებობს. რა ხდება ამ დახურული სივრცის მიღმა?“ მისი ფილმი ამ შეკითვაზე მხოლოდ ერთ-ერთ შესაძლო პასუხს გვაძლევს. 

ბიოგრაფია

ამერიკელი რეჟისორი მარკ რომანეკიდაიბადა1959 წლის 18 სექტემბერს. ის არაერთი ჯილდოს მფლობელია და ძირითადად მუსიკალურ ვიდეოკლიპებს და თეატრალიზირებულ ფილმებს  ქმნის. რომანეკმა 1985 წელს გადაიღოპირველი ფილმი `სტატიკური“, სადაც ქეით გორდონთან ერთად სცენარის თანაავტორიიყო. რამდენიმე წელი აქტიურად წერდა სცენარებს, რის შემდეგაც გადაწყვიტა ძალები მუსიკალური ვიდეოკლიპებშიც  მოესინჯა. მისი ნამუშევრები ამ სფეროში ერთ-ერთ საუკეთესოდ ითვლება. ნამუშევარი აქვს არაერთ ცნობილ მომღერალთან, (მაიკლ ჯექსონი, მადონა, ჯონ კეში და ა.შ.).  2002 წელს რომანეკმა დაწერა სცენარი და გადაიღო მეორე სრულმეტრაჟიანი ფილმი  - `ფოტო ერთ საათში”, მთავარ როლში რობინ უილიამსი. რეჟისორს აგრეთვე შექნილი აქვს სატელევიზიო რეკლამები კომპანიებისთვის: "ეფლ", "აიკი", "ქელვინ კლეინი", "ამერიქან ექსპრესი", "სატურნი", "ჰონდა". “არასოდეს დამტოვო” მისი მესამე სრულმეტრაჟიანი ფილმია.
 

სინოფსისი

რეჟისორი მარკ რომანეკი და სცენარისტი ალექს გარლანდი თანამედროვე მწერლის კაზუო იშიგუროს სამეცნიერო ფანტასტიკური რომანის ადაპტაციას ახდენენ, სადაც ინტერნატში მყოფი  ახალგაზრდების  ცხოვრებაა აღწერილი. ინტერნატში მცხოვრები თინეიჯერები ქეითი (კერი მულიგანი), რუთი (კირა ნაითლი) და ტომი (ენდრიუ გარფილდი) შორეულ ინგლისურ პანსიონში გაიზარდნენ და სურთ ეხლა უკვე რეალურ სამყაროს თვალებში ჩახედონ. მათი ოცნება თავისუფლებაზე მაშინ ქრება, როდესაც გააცნობიერებენ რომ, ისინი უბრალოდ კლონები არიან, რომლებიც ადამიანის ორგანოთა დონორებისთვის შექმნეს. გარდა იმისა, რომ ისინი დაუპირისპირდნენ საკუთარ სიკვდილს, სამივე უნდა შეეგუოს  ემოციებს, აუსრულებელ ოცნებებსდა იმავდროულად ცხოვრების რეალურ მიზანში გაერკვეს.

ბიოგრაფია

კინოსა და თეატრის რეჟისორი, კინოსცენარისტი და მწერალი ლეხ მაჩევსკი დაიბადა 1953 წელს, კატოვიცეში, პოლონეთში. 2006 წელს, ნიუ იორკში, თანამედროვე ხელოვნების მუზეუმში, მოეწყო მისი შემოქმედების გამოფენა. ის იყო პირველი პოლონელი ხელოვანი, ვისაც წილად ხვდა ამგვარი ჯილდო. მოღვაწეობა, როგორც კინორეჟისორმა 1970 წელს დაიწყო. 80-იანი წლების დასაწყისში სამხედრო მდგომარეობის გამოცხადების შემდეგ მან დატოვა პოლონეთი და გაემგზავრა ჯერ ინგლისში, შემდეგ ამერიკაში. მაჟევსკიმ სახელი გაითქვა, როგორც კინოს, ასევე ოპერის რეჟისორმა. კრიტიკოსების მხრიდან ძალიან დიდი მოწონება დაიმსახურა მისმა ფილმმა: "მიწიერი სიამოვნების ბაღი”(2004), რომელმაც რომის დამოუკიდებელ კინოფესტივალზე მიიღო გრან პრი. "წისქვილი და ჯვარი” რეჟისორის ბოლო  ნამუშევარია.

სინოფსისი

პიტერ ბრუგელმა თავის ყველაზე ცნობილ ეპიკურ ტილოზე, `პროცესია გოლგოთაზე”, მუშაობა 1564 წელს დაასრულა. ფილმში ნაჩვენები ქრისტეს ამბავი არის ერთგვარი მხატვრული ხატი ბრუგელის ცხოვრების იმ პერიოდისა, როდესაც მისი ერი იტანჯებოდა ესპანური ბატონობის უღელქვეშ. ნახატზე გადმოცემულ ხუთასზე მეტი ადამიანის სახეში იმალება რაღაც ამბავი. პოლონელი რეჟისორის, ლეხ მაჯევსკის მიერ გადაღებული ფილმის მიზანი ტილოზე გადმოცემული პერსონაჟების ცხოვრების გადმოცემაა. ფილმს მაყურებელი გადაჰყავს ბრუგელის მხატვრულ სამყაროში, გვიან შუა საუკუნეებში. ფილმში ყურადღება გამახვილებულია ბრუგელის შედევრის შექმნის პროცესზე, რაც გვაძლევს ფერწერული ტილოს სიღრმის წვდომის საშუალებას. ის აღწერს ქრისტეს ვნებასა და სხვა, უდანაშაულო და უცნობი ადამიანების ტანჯვას.  ნახატი უნიკალურია არა მხოლოდ თავისი მხატვრული ჩანაფიქრით, არამედ მასში გადმოცემული ფილოსოფიურ-რელიგიური საკითხებით.

ბიოგრაფია

ალექსანდრე მინდაძე დაიბადა  1949 წელს ქ. მოსკოვში. მინდაძე რუსეთში ერთ-ერთ ყველაზე პოპულარულ სცენარისტად და რეჟისორად ითვლება. 1975 წლიდან მის მიერ დაწერილ სცენარების მიხედვით 20-ზე მეტი ფილმი გადაიღეს. კარიერის დასაწყისში ალექსანდრე მინდაძე ცნობილ რუს რეჟისორ ვადიმ აბდრაშიტოვთან ერთად მუშაობდა. ამ თანამშრომლობის შედეგად მათ 11 ფილმი შექმნეს. ფილმმა - „ტყვია“, 1986 წელს ვენეციის კინოფესტივალზე ოქროს მედალი მიიღო. მინდაძე-აბდრაშიტოვის დუეტმა 1995 წელს ვერცხლის დათვი აიღო ბერლინის კინოფესტივალზე ფილმისთვის „თამაში მგზავრისთვის“. 2007 წელს მინდაძის რეჟისურით გადაღებულმა პირველმა მხატვრულმა ფილმმა, „მონავარდე“, ვენეციის საერთაშორისო კინოფესტივალის პრემია მიიღო. ალექსანდრე ერთადერთი რუსი მწერალია, რომელიც ფილმში „ლიტერატურული მიმოხილვისთვის“ დააჯილდოვეს  ენნიო ფლაიანოს პრიზით. ასევე მიღებული აქვს „ვერცხლის პეგასი“ იტალიის კულტურის აკადემიიდან. „უდანაშაულო შაბათი“ ალექსანდრე  მინდაძის მეორე მხატვრული ფილმია. 

სინოფსისი

შაბათი, 26 აპრილი, 1986 წელი. ჩერნობილის ატომური რეაქტორი აფეთქდა. კომუნისტური პარტია დუმს, მაგრამ ახალგაზრდა მუსიკოსი, ვალერ კაბუში, საფრთხეს იაზრებს და გაქცევას ცდილობს. ეს არის ჩაშლილი გაქცევის ნამდვილი ისტორია.ვალერი მეგობარ გოგონასთან და მუსიკოს მეგობრებთან ერთად ცდილობს ქალაქის დატოვებას. შაბათია, ხალხი სეირნობს, საყიდლებზე დადის, ზეიმობს, ქორწილებს იხდის. ბავშვები ეზოში თამაშობენ. ამ უდარდელ შაბათს, ყველა ცდილობს, რომ სიკვდილს გაექცეს. ფილმს თან გასდევს კატასტროფის საშინელება, მაგრამ ამავდროულად ის უჩინარია. დაკარგული პასპორტი, გატეხილი ფეხსაცმლის ქუსლი, ქორწილი, საიდანაც მუსიკა ისმის... ვერამ უნდა იმღეროს ქორწილში,  წინასწარ იყო შეთახმებული. მუსიკოსები უკრავენ და ვალერის ნასვამი მედოლეს შეცვლა უწევს.  მაშინაც კი, როდესაც ვალერის ჯგუფი ხვდება, თუ რა ხდება, ისინი განაგრძობენ დაკვრას. შაბათია, მზე ანათებს და ბალახი მწვანეა. ჯერ კიდევ მწვანეა... უდანაშაულო შაბათია და ყველა საკუთარ ბედზეა მინდობილი. .

ბიოგრაფია

პასკალ რაბატე დაიბადა1961 წელს საფრანგეთში. სწავლობდა ხელოვნების სკოლაში, ანგერსში და ამჟამადაც იქ ცხოვრობს. რამდენიმე კომიქსის ავტორია და ერთ-ერთი მათგანი მის პირველ ფილმს დაედო საფუძვლად. ფილმმა ფრანგი კრიტიკოსებისა და მაყურებლების განსაკუთრებული მოწონება დაიმსახურა. მისი შემდეგი ფილმის, „არდადაგები ზღვაზე“, საწყისი წერტილიც მისი კომიქსი აღმოჩნდა. რაც შეეხება სხვა პროფესიულ აქტივობებს, რაბატეს სამსახიობო დებიუტი შედგა 2008 წელს ფილმში „ლუიზ-მიშელი“.



სინოფსისი

შაბათ-კვირა ახლოვდება და საფრანგეთში მოსახლეობა დასასვენებელ ადგილს ეძებს. მოხუცი ცოლ-ქმარი დროს საბარგულიან მანქანაში ატარებს, მეზობლები თინეჯერი შვილთან ერთად პატარა სახლს დაიქირავებენ საცხოვრებლად და მკაცრი მამა ოჯახის წევრებს ინსტრუქციებს აძლევს, თუ როგორ უნდა მოაწყონ მათი კარავი. ორიგინალური კომედიის გმირებს საკუთარი ისტორიები აქვთ და ისინი მონაცვლეობით, შემთხვევითობის წყალობით ხანდახან ერთმანეთში გადაიხლართებიან. თუმცა, ყველა მათგანს აქვს ერთი საერთო: ჩვენ მხოლოდ მათი ხმა გვესმის, რადგან ისინი კომუნიკაციას სიტყვებით არ ამყარებენ. ისინი გამომეტყველებითა და ჟესტების ენით საუბრობენ. პასკალ რაბატმა, ფილმი დიალოგების გარეშე, მის მიერ დაწერილი კომიქსის მიხედვით შექმნა. ნამუშევრის ეკრანიზაციაზე მუშაობის დროს შეაგროვასამსახიობო გუნდი, რომლებმაც მისი იუმორი მიიღეს და გაიზიარეს. ფილმის გმირების მრავალფეროვანი თავგადასავლებიძალიან ახლოსაა და  შესაბამისობაშია ფრანგი ხალხის (და შესაძლოა არამარტო) მენტალიტეტთან.

ბიოგრაფია

მარტინ სულიკი დაიბადა1962 წელს, სლოვაკეთში. 1986 წელს დაამთავრა უნივერსიტეტი კინოსა და ტელევიზიის რეჟისორის სპეციალობით. 1986-91 წლებში მუშობდა, რეჟისორის ასისტენტად მოკლემეტრაჟიან ფილმებზე და დროდადრო სპექტაკლებზე. თამაშობდა ფილმებში და თავადაც იღებდა დოკუმენტურ ფილმებს. 1990 წლიდან კი ფოკუსი მხატვრულ კინოზე გააკეთა. მარტინ სულიკის უნიკალური მახასიათებლებია: პოეტურ-სიმბოლური ტონი, ნოსტალგიური ატმოსფერო, ეგზისტენციალისტური განზომილება და ეპიზოდური სტრუქტურა. 




სინოფსისი 

 
14 წლის ადამის სამყაროს ღარიბული ბოშური სოფელი წარმოადგენს. აქ მხოლოდ ორი გასართობია: კრივი და მისი თანატოლი ჯულკა. მამის ძალმომრეობითი სიკვდილის შემდეგ ბიჭმა ცხოვრების უფრო უხეში მხარე დაინახა: დედა ხელახლა დაქორწინდა. მამინაცვალი ადამისგან უსიტყვო მორჩილებას მოითხოვდა და უპატივცემულოდექცეოდა. თანდათანობით ყველაფერმა, რასაც ბიჭი შეჩვეული იყო, დაშლა დაიწყო და გარდაცვლილი მამა რომ არ გამოცხადებოდა, აღარ იცოდა რა გზას დასდგომოდა. ახალგაზრდული გამოუცდელობა, სიმარტოვე და იმპულსურობა ხელს უშლიდა მას არსებული მდგომარეობის გააზრებასა და დაბრკოლებების გადალახვაში. ბოლოსდაბოლოს კი აღმოჩნდა ისეთ სიტუაციაში, საიდანაც მხოლოდ ერთადერთი გამოსავალია.  

ბიოგრაფია

ვაჰიდ მუსაიანი დაიბადა ხორამაბადში, ირანში, 1969 წელს. დაამთავრა აზადის უნივერსიტეტი თეატრის სპეციალობით. მოგვიანებით არაერთი მოკლემეტრაჟიანი ფილმი გადაიღო, რომლებიც დაჯილდოვდა ეროვნულ და საერთაშორისო კინოფესტივალებზე. მუსაიანის სადებიუტო სრულმეტრაჟიანმა მხატვრულმა ფილმმა -  „ხმელეთის სურვილები“ 24-ე მოსკოვის საერთაშორისო კინოფესტივალზე ჟიურის სპეციალური პრიზი მიიღო, ასევე პრიზი დაიმსახურა მე-19 სიყვარულის საერთაშორისო კინოფესტივალზე მონსში, ბელგიაში. მუსაინის გადასცეს ჯილდო საუკეთესო ფილმისათვის კოდაკის საერთაშორისო ფესტივალზე. მისმა მეორე მხატვრულმა ფილმმა - „ზღვის დუმილი“ დაიმსახურა ჟიურის მსოფლიო პრიზი მანგეიმ-ჰაიდელბერგის 52-ე საერთაშორისო ფესტივალზე, ჯილდო საუკეთესო მუსიკისათვის აზია-წყნარი ოკეანის 48-ე საერთაშორისო კინოფესტივალზე, მიღებული აქვს ჯილდო საუკეთესო მხატვრული ფილმისა და საუკეთესო სცენარისათვის დუბროვნიკის კინოფესტივალზე (ხორვატია). ეს ფილმი ასევე მონაწილეობდა 2004 წლის სანდენსის საერთაშორისო კინოფესტივალზე. რეჟისორის ბოლო ნამუშევრებია: „საყურე“ და „დაკარგული მიწა“.  

სინოფსისი

ნაჯიბულას  კომუნისტური მთავრობის დაცემის და მუჯაჰიდინის გამარჯვების შემდეგ ავღანეთში, ქაბულის კინოს სახლის მფლობელი აშრაფ ხანი გადაწყვეტს აღადგინოს და კვლავ გახსნას კინოთეატრი,. მაგრამ მალე მუჯაჰიედინის მთავრობას ახალი სამოქალაქო ომი ემუქრება, რომელიც ვრცელდება ქობულიდან დანარჩენ ქვეყანაში და არც აშრაფის კინოთეატრი და არც ავღანეთის კინემატოგრაფიის ეროვნული სახლი არ არის დაზღვეული განადგურებისგან. 
 

ბიოგრაფია

ქეთი მაჭავარიანი დაიბადა 1972 წელს. დაამთავრა თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის ხელოვნების ფაკულტეტი 1995 წელს, ხოლო 2002 წელსკინოსარეჟისორო ფაკულტეტი. იტალიის საგარეო საქმეთა სამინისტროს სტიპენდიით, 2005-2006 წლებში  მას საშუალება ჰქონდა გაცნობოდა იტალიის სახელმწიფო ტელევიზიის მუშაობას. საქართველოში დაბრუნების შემდეგ გადაიღო რამდენიმე მოკლემეტრაჟიანი ფილმი. თანამაშრომლობდა ქართველი რეჟისორებთან  ფილმების გადაღების პროცესში. ქეთი მაჭავარიანიარის ლევან კოღუაშვილის ფილმის - „ქუჩის დღეები“,  აღმასრულებელი პროდიუსერი(2010 წ.), მონაწილეობა აქვს მიღებული ოთარ იოსელიანის ფილმ „შანტრაპას“ (2010) გადაღების პროცესში. „მარილივით თეთრი“ მისი  პირველი სრულმეტრაჟანი მხატვრული ფილმია. 

სინოფსისი

საქართველო, 21 ესაუკუნის დასაწყისი. ნანა, 35 წლის მარტოხელა ქალი სეზონურ სამუშაოზეა საქართველოს შავი ზღვის სანაპიროზე. ნანა შემოსავალს მშობლიურ ქალაქ ჭიათურაში კაფის გასახსნელად ინახავს. ნანა ხვდება პატრულის ოფიცერ ნიკოს. ნიკო აფხაზეთიდანაა დევნილი, მშობლები სხვა დევნილებთან ერთად სასტუმროში ცხოვრობენ.  ნიკოს ამნეზიით დავადებული დედა საკუთარ შვილსაც ვერ ცნობს. ნიკო ზრუნავს მშობლებზე. ნანას და ნიკოს ჩაკეტილ სამყაროს უსახლკარო გოგონა – სოფო არღვევს. სოფო მათ ახალ გზას აჩვენებს – იმედის გზას, თუმცა მხოლოდ ნანა შეძლებს გაყვეს ამ ბილიკს.

ბიოგრაფია

კენან კორკმაზი დაიბადა დიარბაკირში 1969 წელს. აქვე მიიღო დაწყებითი და საშუალო განათლება. სწავლობდა ჩუკუროვას უნივერსიტეტში, ქალაქ ადანაში. სტუდენტობის პერიოდში მუშაობდა ჟურნალისტად. სწავლის დამთავრების შემდეგდაკავდა ფოტოგრაფიით. კენანი იყო კინოსა და ფოტოგრაფიის ლექტორი ჩუკუროვას უნივერსიტეტში, სახვითი ხელოვნების ფაკულტეტზე.  გადაღებული აქვს მოკლემეტრაჟიანი ფილმები:  “Pantor”, “Le Vallah”  და `სასტუმრო ლუქსი". არის რამდენიმე მოკლემეტრაჟიანი ფილმის დამდგმელი ოპერატორი.  გადაღებული აქვს დოკუმენტური ფილმი `თეთრი ანადოლი”. ცოტა ხნის წინ დაწერა სცენარი ფილმისთვის `სასტუმრო ლუქსი”, რომლის რეჟისორიც და დამდგმელი ოპერატორიც თავადაა.კენან კორკმაზი არის ხმელთაშუა ზღვის სამოყვარულო კინემატოგრაფისტების ასოციაციის დამფუძნებელი. 

სინოფსისი

ფილმი  აერთიანებს ოთხ "გამოუვალ ისტორიას" ერთი და იმავე სასტუმროში: მეჰდი, რომელიც ტოვებს ტერორისტულ ორგანიზაციას და დასვენების იმედი აქვს; ავღანური ოჯახი გაურბის თალიბანურ რეჟიმს; ახალგაზრდა გეი წყვილი, რომლებსაც სურთ ერთად ცხოვრება სტამბულში; თითქმის ხაფანგში გაბმული ახალგაზრდა ნარკომანი გოგონა. მათთვის ეს  სასტუმრო წარმოადგენს დროებით სადგომს.თუმცა, დროდადრო სასტუმრო ხდება საპატიმრო, საიდანაც ისინი ვეღარ გამოდიან. როგორც ჩანს ისინი ვერასოდეს მოიშორებენ "სხვას". ისინი დუმილს ინარჩუნებენ. ჩვენ იშვიათად გვესმის მათი ლაპარაკი. ისინი დაიქანცნენ მოგზაურობით და აშკარაა, რომ დახმარებას ითხოვენ. 

ბიოგრაფია

ქართველი მულტიმედია არტისტი ლევან წულუკიძე დაიბადა 1969 წლის 1 ნოემბერს ბათუმში. ის ექსპერიმენტული ელექტრო-როკ ჯგუფის „ნიჟარას“ დამაარსებელი და ლიდერია (ასევე გააჩნია სხვა მუსიკალური პროექტები). ლევან წულუკიძემ თავისი აქტივობა ხელოვნების სხვადასხვა სფეროებში დაიწყო 90-იანების შუა ხანებიდან შემეცნებითი ტელე და რადიო გადაცემებით, ღებულობდა მონაწილეობას გამოფენებში, აწყობდა ინსტალაციებს, ვიდეო-არტებს და დღემდე მან მოაწყო და შექმნა მრავალი სასცენო წარმოდგენა პოეზიის, მუსიკის და ვიზუალური ხელოვნებოს სინთეზით. ის გვევლინება ავტორად და რეჟისორად რამოდენიმე მუსიკალურ-ანიმაციური მოკლემეტრაჟიანი ფილმისა, რომლებიც წარმოდგენილი იყო მასმედიის საშუალებებით და ასევე მონაწილეობას ღებულობდა ფესტივალებზე.

სინოფსისი

„მე ვარ ჯანკი ლვეინი“  მორიგი ალეგორიული ახალი მუსიკალური ანიმაცია ცნობილი ფანტასტიური წყვილის - ჯანკი და დეოს შესახებ, რომელიც წარმოადგენს ლევან წულუკიძის წინა ნამუშევრების ერთგვარ გაგრძელებას. ჯანკი და დეო განიცდის ტრანსფორმაციას მგლების სახით მისტიურ ბათუმში, სადაც მოვლენები ელვისებური სისწრაფით ვითარდება მუსიკის ფონზე. ჯანკი იხსნის თავის შეყვარებულ დეოს  მგლებსა და კურდღლებს შორის შეტაკებისას, და შემდგომ უკვე ინტერგალაქტიკური ექსპრესს მანქანის საშუალებით უსხლტებიან პოლიციელებს, რომლებიც ცხელ კვალზე მისდევს წყვილს. კოსმოსში მფრინავი ჯანკი და დეო მზადაა მორიგი თავგადასავლებისთის.

ბიოგრაფია

მარი გულბიანი დაიბადა 1971 წელს. დაამთავრა თბილისის ივანე ჯავახიშვილის სახელმწიფო უნივერსიტეტი და შოთა რუსთაველის სახელობის კინოსა და თეატრის სახელმწიფო უნივერსიტეტი. სტაჟირება გაირა ვარანის კინოსახელოსნოში. გადაღებული აქვს მოკლემეტრაჟიანი მხატვრული და დოკუმენტური ფილმები. 2009 წელს, მონაწილეობდა კანის საერთაშორისო კინოფესტივალზე სრულმეტრაჟიანი  მხატვრული ფილმის სცენარით "მე სახლში ვარ, შენ გზაში", რომელზეც ამჟამად მუშაობს.

 
სინოფსისი

სიცოცხლის სიყვარული განსაკუთრებით ძლიერია ქალებში, რომლებიც ქორწინების შემდეგ სვანეთში მოხვდნენ. ნახევრად იზოლირებული და არქაული სამყარო, მკვეთრად განსხვავდება იმისგან, რასაც ისინი შეჩვეულები იყვნენ. სხვადასხვა კულტურის და ტრადიციების მქონე ადამიანებს წლების მანძილზე ერთ ჭერქვეშ მოუწიათ ცხოვრება. დარჩნენ თუ დაბრუნდნენ სამშობლოში - ეს არის დილემა, რომელიც ფილმის პერსონაჟების წინაშე დგას.

სინოფსისი

ფილმის პროდიუსერებია სევილ დემირჩი და ჰუსეინ კარაბეი, რომლებმაც საერთაშორიოს აღიარება მოიპოვეს 2008 წლის ფილმით „ჩემი მარლონ ბრანდო“. „არ დამივიწყო სტამბულო“ შედგება ექვსი მოკლე ფილმისგან, რომელიც გადაღებულია ექვსი ცნობილი რეჟისორის მიერ. ექვსივე რეჟისორის ფილმი გაერთიანებულია ერთი იდეის გარშემო – შეახსენოს მაყურებელს, რომ სტამბული არ წარმოადგენს მხოლოდ თურქეთის ისტორიას. თითოეული მოკლე ფილმი რეჟისორების ცხოვრებისეული გამოცდილებიდან ან სხვების ცხოვრებიდან არის აღებული -ბოსნიელი მოთამაშე ალმა, შუაასაკოვანი წყვილი დრაგანი და ანა, ვანგელის, მარტა და არმენაკი... ყველას ჰქონდა სტამბულში ჩამოსვლის საკუთარი, განსხვავებული მიზეზი. ქალაქის კოსმოპოლიტური ისტორია აერთიანებს ფილმის გმირებს. 

ბიოგრაფია

თამარ შავგულიძე დაიბადა 1980 წელს. 2002 წელს დაამთავრა შოთა რუსთაველის სახელობის თეატრის და კინოს სახელმწიფო უნივერსიტეტის ფაკულტეტი _ მხატრული კინოს რეჟისორი (დათო ჯანელიძის სახელოსნო). “დაბადებულები საქართველოში” (2011წ.) მისი პირველი სრულმეტრაჟიანი ფილმია.  
 

სინოფსისი

“მე არ მოვდივარ ქაღალდის ჰაერიდან.  შპალერებიდან ან ვარიეტედან საბანმოხურული. მე მუდამ ახლოს ვიყავი ასაფეთქებელი მასალებით სავსე საწყობთან”.

ბიოგრაფია

რუბენ გევორიანცი დაიბადა 1945 წელს, ერევანში (სომხეთში). არის ერევანის თეატრალური ინსტიტუტის, კინორეჟისურის ფაკულტეტის კურსდამთავრებული. რუბენ გევორიანცს გადაღებული აქვს 18 დოკუმენტური და მხატვრული ფილმი. არის სომხეთის მოკლემეტრაჟიანი დოკუმენტური ფილმების სტუდიის, “ჰაიკის” დირექტორი და სომხეთის კინორეჟისორთა ეროვნული კავშირის პრეზიდენტი. ასევე არის ერევანის სახელმწიფო უნივერსიტეტის პროფესორი.

სინოფსისი

ტონინო გუერა არის პოეტი, კინოსცენარისტი, მხატვარი, მოქანდაკე, დრამატურგი, ჟურნალისტი, მშენებელი, მწერალი, მეტალურგი, მეცნიერი, საზოგადო მოღვაწე, აგრონომი, მებაღე, ქიმიკოსი, და მარტივად რომ ვთქვათ კარგი ადამიანი. წესით, ის უნდა დაბადებულიყო რენესანსის ეპოქაში. იგი შეიძლება შევადაროთ ლეონარდო და ვინჩის, თავისი განსაკუთრებულობისა და მრავალმხრივი ნიჭის გამო. შეიძლებაითქვას, რომ ტონინო გუერა არის იტალიური რენესანსის უკანასკნელი წარმომადგენელი.

ბიოგრაფია

ნოსირ საიდოვი დაიბადა 1966 წელს ტაჯიკეთში. დაამთავრა კინორეჟისურის ფაკულტეტი ტაჯიკეთის თურსუნ-ზადენის სახელობის ხელოვნების სახელმწიფო ინსტიტუტში. „ნამდვილი შუადღე“ მისი პირველი მხატვრული ფილმია. ფილმს მიღებული აქვს ჯილდოები ინდოეთის, ირანის, იაპონიის და რუსეთის კინოფესტივალებზე.

 
სინოფსისი

ნილუფარი, ქალაქის ცენტრში მცხოვრები გოგონა გარეუბნელ მამაკაცზე დაქორწინებას აპირებს. ერთ დღეს ჯარისკაცები მოდიან და ავლებენ ეკლიან მავთულს, რომელიც ქალაქს ორ ნაწილად ყოფს. ხალხს მშვიდობიანი ცხოვრება საშინელ ქაოსად გადაექცევა. სტუდენტებს ეკლიანი მავთულით გაყოფილ საკლასო ოთახებში უწევთ ყოფნა, საავადმყოფოში მისვლაც რთული ხდება. თუმცა ყველაზე დიდი პრობლემა მაინც ნულიფარის ქორწილი ხდება. ობსერვატორიის ხელმძღვანელი კირილი ყველანაირად ცდილობს, ნულიფარის ქორწილის ჩატარებაში დაეხმაროს, მაგრამ საშინელი ტრაგედია დატრიალდება.

ბიოგრაფია

ლევან ადამია დაიბადა 1972 წელს თბილისში. დამთავრებული აქვს ედინბურგის უნივერსიტეტის ხელოვნების კოლეჯი, კინოს და ტელევიზიის ფაკულტეტი. ძირითადად მუშაობს კინოდოკუმენტალისტიკაში. 2002 წელს მიღებული აქვს `ემი” ფილმისთვის- `ბავშვები გისოსებს მიღმა”.ამჟამად მუშაობს საზოგადოებრივი მაუწყებლის დოკუმენტური ფილმების სტუდიაში.

 

სინოფსისი

1936 წელს ხევსურეთის სოფელ ბარისახოში უცხოელი მამაკაცი გამოჩნდა. იგი ადგილობრივებს ამერიკელ ჟურნალისტად, რობერტ მაკგრეგორად გაეცნო. დროთა განმავლობაში მაკგრეგორი მთიელებს დაუახლოვდა და ბოლშევიკების წინააღმდეგ ბრძოლაში დახმარება აღუთქვა. ხევსურთა ლიდერებს, რომლებიც თავის ხალხში განუზომელი ავტორიტეტით სარგებლობდნენ, მაკგრეგორმა წერილის გაგზავნა შესთავაზა აშშ-ს პრეზიდენტის სახელზე, იარაღით დახმარების შესახებ. ეს წერილი მალე უამრავი ხევსურის დაპატიმრების საფუძვლად იქცა. `ჩეკას” მიერ დაკავებულმა მთიელთა ბელადებმა გაოცება ვერ დამალეს, როცა გამომძიებლად კარგად ნაცნობი ადამიანი იხილეს. ეს იყო რობერტ მაკგრეგორი, იგივე `ჩეკას” ოპერმუშაკი _ ალექსანდრე ქვლივიძე. დაპატიმრებული ხევსურები შინ აღარ დაბრუნებულან. წერილის ასლი კი, 2006 წელს, საქართველოს პრეზიდენტმა, მიხეილ სააკაშვილმა პირადად გადასცა თავის ამერიკელ კოლეგას. ხევსურთა წერილი ადრესატამდე 70 წლის დაგვიანებით მივიდა.

სინოფსისი

წარმატებული მსახიობი გოგა ნიჟარაძე ანტრაქტის დროს, სარკის წინ იხსენებს მის განვლილ ცხოვრებას.

ბიოგრაფია

ეთი ციკო 1982 წელს ისრაელში, აშკელონში დაიბადა. ის თეატრალურ ხელოვნებას დაეუფლა თელავივში. ეთი მრავალ ქვეყანაში მოგზაურობდა მსოფლიოს გარშემო. დაბრუნების შემდეგ, სწავლა თელავივის უნივერსიტეტში განაგრძო. მისი ფილმი  “დასვრილი” ნაჩვენებია სხვადასხვა კინოფესტივალებზე. 

სინოფსისი

რეჟისორ ქალს (სადაც  თავად რეჟისორი ასრულებს როლს) სურს ფილმის გადაღება ებრაელი ქალისა და არაბი მამაკაცის მოულოდნელ შეხვედრაზე. ის არაბ მსახიობს სინჯებზე იბარებს. რა საზღვრებში ექცევა გასაუბრება? სად იწყება რეალობა და მთავრდება კინო? სად იკვეთება საზღვრები მხატვრულ ფილმსა და ცხოვრებას შორის.

ბიოგრაფია

ირინა პრავილო  ახალგაზრდა უკრაინელი რეჟისორია. 2010 წელს დაამთავრა კიევის კარპენკო კარის სახელობის ეროვნული თეატრის, კინოსა და ტელევიზიის უნივერსიტეტი (სპეციალიზაციით კინო რეჟისურა). მისი პირველი მხატვრული ფილმია “სისხლი”, რომელიც გადაღებულია ცნობილი ქართველი მწერლის ნოდარ დუმბაძის ნოველის მიხედვით.

სინოფსისი

ეს არის ისტორია სისხლის ამოუცნობ ძალაზე. პროტაგონისტი - 11 წლის ნოდარი, რომელმაც მშობლები დაკარგა, არჩევანის წინაშეა - ბებიასთან (დედის დედასთან) იცხოვროს თუ ბაბუასთან (მამის მამასთან). წრფელი და მოსიყვარულე გულების კონფლიქტი ბუნებრივი გზით გადაიჭრება. პიროვნების უფლების დაცვით და პატივისცემით. ბავშვი ჩვენს თვალწინ იზრდება.

ბიოგრაფია

კუზმა ვოსტრიკოვი დაიბადა 1977 წელს. 17 წლისამ ჩააბარა ბაუმანის ტექნიკურ უნივერსიტეტში, 1996 წლიდან აქვეყნებდა სტატიებს გაზეთებსა და ჟურნალებში, დაამთავრა ლიტერატურის სტუდია ბაუმანის უნივერსიტეტში, რომელიც დაამთავრა 2001 წელს. ამჟამად იგი დაკავებულია რეჟისურით და ფილმების გადაღებით. 
 

სინოფსისი

სერგეის განუკურნებელი ავადმყოფობა ავლენს თავისი ოჯახის წევრების რეალურ ხასიათს. მისი შვილი პაველი, ვეწრ ახერხებს მამასთან დაახლოებას და  საკუთარ გრძნობებზე საუბარს. 

ბიოგრაფია

ჩელსის ხელოვნების კოლეჯის დამთავრების შემდეგ, სამუელს დაწერილი და გადაღებული აქვს როგორც დრამის, ისე დოკუმენტური ჟანრის ფილმები. მისი კომედიური ფილმი ნაჩვენები იყო „მე-4 არხზე“ ინგლისში და 2010 წ. დაასრულა მუშაობა ფილმზე “კავშირი“

 
სინოფსისი

ქალაქის და მასში მცხოვრები ადამიანების მტრული დამოკიდებულებით დაღლილი ახალგაზრდა ქალის შეხედულებები გარემოს მიმართ იცვლება, როდესაც ის ავტობუსში, უცნობთან მოულოდნელ კავშირს გააბამს.

ბიოგრაფია

დაიბადა 1979 წელს. დაამთავრა ჟაგიელონიანის უნივერსიტეტი თეატრალური განხრით და  ანჟეი ვაიდას სახელობის სამაგისტრო კინოსკოლის, დოკუმენტური კინორეჟისურის პროგრამა. 5წელზე მეტი თანამშრომლობდა პოლონურ ტელევიზიასთან, სადაც სოციალურ თემებთან დაკავშირებული ბევრი რეპორტაჟი გააკეთა.ტელეარხ Discovery History-სთვის გადაიღო დოკუმენტალური ფილმი „სიკვდილის ანგელოზი“(2008), სადაც მოთხრობილია ნაცისტი ექიმის, მენგელის, მიერ ჩატარებული ცრუ სამედიცინო ექსპერიმენტების შესახებ.

სინოფსისი

ახალგაზრდა თერაპევტის მიერ დაკრულ მუსიკას შევყავართ მოხუცებულთა სამყაროში.  მოხუცებისადმი ახალგაზრდა კაცის ახლო და მეგობრული დამოკიდებულება,  მათთავს საჭიროდ და  ყურადღების ობიექტად აგრძნობინებს. მათზე ზრუნვისას, მთავარი გმირი გრძნობს სიკვდილის გარდაუვლობას და ცდილობს საკუთარი ცხოვრების საზრისის პოვნას.  მუსიკალური ტერმინი “დესკრეჩენდო” ეგზისტენციალურ ელფერს იძენს. 

ბიოგრაფია

ნარგიზა მამატკულოვა დაიბადა 1984 წელს. განათლება: 2002-2007 ყირგიზულ-თურქული უნივრსიტეტი “მანასი”- კომუნიკაციის დეპარტამენტი, რადიო, ტელევიზიისა და კინემატოგრაფიის განყოფილება. 2007-2010 ყირგიზულ-თურქული უნივრსიტეტ “მანას”-ის მაგისტრის ხარისხი. 2009 წელს მონაწილეობა მიიღო ბერლინის კინოფესტივალის კინოკლუბში. ფესტივალ-კონკურს “აიკო-მანას” (“AikolManas) საორგანიზაციო კომიტეტის სპეციალური პრიზი მფლობლი.

სინოფსისი

პოეტური ფილმი სამხრეთ ყირგიზეთიდან. ფილმში ნაჩვენებია ახალგაზრდა ბიჭისა და გოგოს შეხვედრა, რომელთა დედებიც მეგობრები არიან. რეჟისორი მათი შეხვედრის ასახვისთვის, რომლის სამომავლო მიზანიც ქორწინებაა, სიტყვების ნაცვლად ყირგიზული პოეზიის  მეტაფორებს იყენებს. 

ბიოგრაფია

დაიბადა 1985 წელს. სწავლობდა ბრილის საშუალო სკოლაში (1991-2002). დამთავრებული აქვს ბათუმის ხელოვნების ინსტიტუტი, ტელე რეჟისურის სპეციალობით. გადაღებული აქვს შემდეგი ფილმები - „ხოჯის ერთი დღე’’ (2009), „ჩემი სოფელი’’ (2010), „ჩრდილი“(2011).

სინოფსისი

ფილმი მოგვითხრობს აჭარის მთიანეთის 50-იანი წლების ცხოვრებას ერთ-ერთი ოჯახის მაგალითზე. გიორგი   ომში მიდის და მალე მისი დაღუპვის ცნობას ღებულობს ოჯახი. გიორგის ცოლს (ფატიმა) მაზლზე გათხოვებას უპირებენ. ფატიმა თავს იკლავს.გიორგი ტყვეობიდან ბრუნდება და გაურკვეველ ვითარებაში აღმოჩნდა. 

ბიოგრაფია 

დაიბადა 1976 წელს. 1997 წელს კინოსა და დრამის უნივერსიტეტში დაამთავრა კინოსა და ტელევიზიის რეჟისურის კურსები. 1999-2000 წლებში ანიმაციის და მულტიმედიის მედიის კურსები. გადაღებული აქვს რამოდენიმე მოკლემეტრაჟიანი და ანიმაციური ფილმი:  დიდი კაფე, დიდი ნაბიჯი, ანიმა, ვარსკვლავს მიღმა, ნეოლითური მოგონებები, ექსპერიმენტი  1994 და ა.შ.

სინოფსისი

ნამდვილი ისტორია? იქნებ ასე მოხდა გასული საუკუნის დასაწყისში, შავ-თეთრ სამყაროში, სადაც ხან „სეპიასაც” იყენებდნენ სანამ ფერებს გამოიყენებდნენ კინემატოგრაფში.   

ბიოგრაფია

დაიბადა 1970 წელს. 1987 წელს ჩააბარა სომხეთის კინოინსტიტუტში, რომელიც 1993 წელს დაასრულა. 1988-1989 წლებში იხდიდა სამხედრო სავალდებულო სამსახურს. 1993 წლიდან მუშაობს  კინოსტუდია “ჰაიკში”. 2011 წლიდან ხელმძღვანელობს კინოსტუდია “ჰაიკს”. 20-ზე მეტი ფილმის ავტორია. 2009 წელს კულტურული მიღწევებისათვის დაჯილდოვდა სომხეთის პრეზიდენტის პრიზით.

სინოფსისი

ომი ბოროტება და უბედურებაა, საიდანც გამარჯვებული ხშირად არავინ გამოდის. მას მოაქვს მწუხარება, დარდი, უბედურება, სასოწარკვეთა და იმედგაცრუება. ომის ყველაზე დიდი მსხვერპლი ბავშვებია. ომის დროს ისინი ეჩვევიან ძალადობას, რაც შემდგომ მათ ჩვევაში გადასდით. ორი პატარა ყმაწვილი - ერთი სომეხი და ერთიც აზერბაიჯანელი - მიწასთან გასწორებულ, გაპარტახებულ სოფელში...

სინოფსისი

“გულო” არის ფილმი რომელიც იკვლევს სიკვდილსა და სიცოცხლეს შორის დამაკავშირებელ ხაზს, ახდენს დაკრძალვის რიტუალების თეატრალური მოქმედებების და დეკორაციების ვიზუალიზაციას. ხშირად სიკვდილი წარმოდგენილი არის როგორც სიცოცხლის დასასრული, რისიც ეშინიათ ადამიანებს. ამის საწინააღმდეგოდ გულო განსხვავებულ  მიდგომებს გვიჩვენებს სიკვდილთან მიმართებაში და ასევე იმ ადამიანის ფიქრებს გადმოსცემს, ვინც პირდაპირ უკავშირდება სიცოცხლესა და სიკვდილს შორის გამავალ ბილიკს: “სიკვდილი აღარ მაინტერესებს. მინდა რომ განსხვავებული ცხოვრება მქონდეს, მინდა სცენაზე ვიყო.”“გულო” გადაღებულია ქ. ქუთაისში. 

ბიოგრაფია

ფარიზ აჰმედოვი 1983 წლის 15 დეკემბერს ბაქოში დაიბადა.  2001-2005 წწ. - აზერბაიჯანის ხელოვნებისა და კულტურის სახელმწიფო უნივერსიტეტის დრამატურგიის ფაკულტეტი. 2007-2010წლები–რუსტამ იბრაგიმბეკოვის საერთაშორისო კინოსკოლის პროდიუსირების ფაკულტეტი. 2010 წლიდან დღემდე ს. გერასიმოვის სახელობის რუსეთის სახელმწიფო კინემატოგრაფიის ინსტიტუტის კინორეჟისურის ფაკულტეტი. ბერლინალე ტალანტ კამპუსის მონაწილე (2009 წ.).
 

სინოფსისი

ალი მეცხრეკლასელია. ბავშვობიდან მარილიან ტბაზე მუშაობს. ადრე მამის მუშაობას ადევნებდა თვალს, ახლა კი, თითქმის მთლიან საქმეს თავად ართმევს თავს. ალი სოფელ მასაზირში მცხოვრებ მრავალთაგან ერთ-ერთია, რომლიც არ ფიქრობს იმაზე, თუ ვინ გამოვა როცა გაიზრდება, როგორ იცხოვრებენ. მიზეზი კი მარილიანი ტბაა, რომელიც მემკვიდრეობით ერგოთ და დიდი ხანია თაობიდან თაობას გადაეცემა. 

ბიოგრაფია

გიორგი ვარსიმაშვილი დაიბადა 1986 წელს თბილისში. 2011 წელს პარიზში დაამთავრა კინოსარეჟისორო ფაკულტეტი. ფილმებს იღებს 2004 წლიდან და ამ დროისათვის გადაღებული აქვს 4 მოკლემეტრაჟიანი, 2 საშუალომეტრაჟიანი და 1 სრულმეტრაჟიანიფილმი. არის სხვადასხვა საერთაშორისო ფესტივალის კონკურსანტი და ლაურეატი. ამჟამად სწავლობს პარიზის კინოსკოლაში.

სინოფსისი

ფილმი არის ადამიანზე, რომელიც ცხოვრობს სიყვარულით და მიუხედავად ტრგედიისა ისევ სიყვარულისთვის აგრძელებს ცხოვრებას.

ბიოგრაფია

მოჰამედრეზა ფარზადი დაიბადა 1978 წელს. დაამთავრა მაგისტრატურის კურსი ვიზუალური ხელოვნების სპეციალობით თეირანის უნვერსიტეტში. თარგმნა და სპარსულ ენაზე გამოაქვეყნა ვუდი ალენის, ტონი კუშნერის, დავიდ აივის, ნილო კრუზის პიესები.. ასევე გამოქვეყნებული აქვს მრავალი სტატია თეატრის შესახებ.

სინოფსისი

მოკლემეტრაჟიანი დოკუმენტური ფილმი უდანაშაულო ადამიანების სისხლიანი დარბევის შესახებ ირანში, 1979 წელს. ფილმი ფოკუსს წარმოადგენს ერთწუთიანი დოკუმენტური კადრის ანალიზი, სადაც ჩანს უდანაშაულო ადამიანების ხოცვა, რომლებსაც არ ჰქონდათ ინფორმაცია კომენდანტის საათის შემოღების შესახებ. 

ბიოგრაფია

დავით კოპალეიშვილი დაიბადა 1987 წელს, ქ. თბილისში. 2004 წელს დაამთავრა ი.ნიკოლაძის სახელობის სამხატვრო სასწავლებელი. 2008 წელს აპოლონ ქუთათელაძის სახელობის თბილისის სამხატვრო აკადემის ბაკალავრიატი, არქიტექტურული მოდელირების განხრით. 2010 წელს იმავე ინსტიტუტის მაგისტრატურა, კომპიუტერული გარფიკისა და ანიმაციის განხრით. 

სინოფსისი

 
"ყოველ ადამიანში მზეა, ოღონდ, მიეცით საშუალება რომ ანათოს" (სოკრატე). 

ფილმში ასახულია თუ როგორი დამოკიდებულება აქვს საზოგადოების გარკვეულ ნაწილს იმ ადამიანების მიმართ, რომლებიც ბუნებრივად თანდაყოლილი ნიჭით არიან დაჯილდოვებულნი. ხშირად საზოგადოების დაუნახაობის და გულგრილობის გამო ასეთ ,,ნათურებში” უგულვებელყოფილი ხდება და ნადგურდება სინათლის ის წყარო, ანუ ნიჭი და შესაძლებლობები, რომელიც მათგან მოდის.  

სინოფსისი

კლოჩარდ გაბრიელის ცხოვრებაში ყველაზე დიდი ბედნიერებაა შვედური ცეკვის შესრულება - თეთრი ჯადოსნური ბუმბულით, რომელიც საოცარ ჰანგებს გამოსცემს. ერთხელაც ქარი გაიტაცებს ბუმბულს და მიუტანს საბინას, მოუქნელ გოგონას, რომელსაც ბალერინასავით ცეკვა მოუნდება. ბუმბულის პოვნისას  მუსიკა ძალიან გაიტაცებს მას. იგი ცეკვავს თავისუფლად და ბოლოს აღმოაჩენს, რომ ფრენაც შეუძლია. გაბრიელს სურს, ნებისმიერ ფასად უკან დაიბრუნოს ბუმბული. საბოლოოდ, ორივე სასიცოცხლო საფრთხის წინაშე აღმოჩნდებიან. 

ბიოგრაფია

პროექტი რამონ & პედრო დაიბადა 2004 წელს. მათ შესახებ პირველად დაიბეჭდა ერთ-ერთ ჟურნალში, ახალი რეჟისორების სექციაში. ეს მათ დაეხმარა კომპანია Partizan Worldwide–თან კონტრაქტის დადებაში. მას შემდეგ რამონ & პედრომ მრავალი კომერციული რეკლამები გადაიღეს ისეთი კლიენტებისთვის როგორიცაა – დიზელი, პანასონიკი, სიტროენი, მილქი ვეი, ლენოვო.  ასევე მუსიკალური ვიდეო-კლიპები სხვადასხვა მუსიკოსებისთვის. 

სინოფსისი

ფილმი გვიჩვენებს ადამიანს ბავშვობის ასაკიდან მოხუცებულომადე, სააბაზანოში ყოფნის დროს. ფილმი ძალიან საინტერესო ექსპერიმენტია. ტექნიკის გამოყენებით, რომელიც არ ჩანს, მაყურებელს რჩება შთაბეჭდილება, რომ თითქოს ერთ კადრს უყურებს თავიდან ბოლომდე. 

ბიოგრაფია

არტურ სტეფანიანმა 2009 წელს თელავივის კინოსა და ტელევიზიის უნივერსიტეტი დაამთავრა და მიენიჭა გამოყენებითი ხელოვნების მაგისტრის ხარისხი. მანამდე იგი აშშ-ში ჩემპლეინის კოლეჯში ბიზნეს მენეჯმენტსა და მარკეტინგს სწავლობდა. ამჟამად ცხოვრობს თელავივში და არის ფრილენსერ  კინემატოგრაფი  და   რეკლამების რეჟისორი. 

სინოფსისი

მთელი ცხოვრების მანძილზე დედა და ვაჟიშვილი მიჯაჭვული არიან საკუთარ თავს და საცხოვრებლ ბინას. ეს ყოველდღიური რუტინა ირღვევა მათ ცხოვრებაში ქალის შემოჭრით.

ბიოგრაფია

თორნიკე ბზიავა დაიბადა 1980წ.  2003 წელს დაამთავრა საქართველოს თატრისა და კინოს უნივერსიტეტი. 2004 სწავლა გააგრძელა ნიუ იორკის ტიშის ხელოვნების სკოლაში. 2005 წელს ფულბრაიტის სტიპენდიით სწავლობდა ანჟეი ვაიდას კინოსკოლაში ვარშავაში.  2010 წელს გადაიღო ფილმი „აპრილის სუსხი“, რომელიც სხვადასხვა ფესტივალებზე იყო წარდგენილი და ჟიურის სპეციალური პრიზი აიღო კლემონტ-ფერანდის კინოფესტივალზე.
 

სინოფსისი

თორნიკე ბზიავამ ნამუშევარი ხანში შესულ მამას მიუძღვნა, რომელიც ფილმში საკუთარ თავს თამაშობს. ერთ დროს ქიმიკოსი, მრავალი გამოგონების ავტორი დაუძლურებულია და მეტყველების უნარიც კი დაკარგა. მისთვის ახლა შვილია ყველაზე ძვირფასი, რომელიც აცნობიერებს, რომ მამას ვერ უთმობს საკმარის დროს და გადაწყვეტს ბედნიერება მიანიჭოს მოხუცებულს.

ბიოგრაფია

ივაშკევიჩიუსი 1973 წელს მოტელაი მარიუსში დაიბადა. არის პროზაიკოსი და დრამატურგი. ვილნიუსის უნივერსიტეტი ფილოლოგიის ხარისხით დაამთავრა. პიესისათვის  „მალიშ“ Malysh) მიღებული აქვს ჯილდო ლიტვის თეატრში საუკეთესო დრამატურგიული სპექტაკლისათვის, რომელიც 2002 წელს  კულტურის სამინისტროს მიერ გაიცა. მისმა პიესამ “მადაგასკარი” (Madagaskaras) მიიღო ჯილდო 2004 წლის ლიტვის ყველაზე არტისტული წიგნის ნომინაციაში.ის ასევე არის კინორეჟისორი და სცენარისტი.
 

სინოფსისი

თავიდან ისე ჩანს თითქოს ლიზა და მისი შვილები ღარიბულად მოწყობილ ბინაში ყოველდღიურ რუტინაში არიან ჩაბმულნი. ბიჭები – ტომასი და ედგარასი ტელევიზორს უყურებენ, თინეიჯერი გოგონა ქრისტინა – მზარეულობს, დედა წერილს წერს. ოჯახი, მამის უკან დაბრუნებას ელოდება. მამა მალე მოდის, მოაქვს საჭმელი და მალევე ტოვებს მათ. ეს არ არის ჩვეულბრივი ბინა - სარდაფია, საიდანაც ლიზა და მისი შვილები ვერასოდეს შეძლებენ თავის დაღწევას.

ბიოგრაფია

დაიბადა 1973 წელს. პიოტრი არის ფოტოგრაფი, ფოტო რეპორტიორი, ფოტორეჟისორი, რეჟისორი. ხუთი წლის განმავლობაში მუშაობდა საომარი მოვლენების ამსახველ ფოტოჟურნალისტად. 2010 წელს დაამთავრა ანჟეი ვაიდას სახელობის სამაგისტრო კინოსკოლა.  
 

სინოფსისი

2010 წელს პოლონეთში მომხდარ ყველაზე მნიშვნელოვან ამბებს, რომან პოლანსკის დევნით დაწყებული სმოლენსკის უბედურებით დამთავრებული, ბერნასი უყურებს პაპარაცის თვალით.  „პაპარაცი“ არის ფილმი საზოგადოების შესახებ, სადაც ერთმანეთში არეულია ღირებულებები, წესები კი ძალიან მოქნილია. ფილმში ასევე ნაჩვენებია, რომ ცხოვრებაში ყოველთვის არსებობს  იმის შანსი, რომ დავფიქრდეთ და გადავწყვიტოთ, თუ როგორები ვიქნებით ხვალ.

ბიოგრაფია

დაიბადა კიევში 1986 წელს. 2006 წლიდან კიევის კარპენკო-კარის სახელობის ეროვნულ უნივერსიტეტის თეატრის, კინოსა და ტელევიზიის ფაკულტეტზე რეჟისურას სწავლობდა. ბოლო წლებში გადაიღო ფილმები: “პეპლის აჩრდილი”(2007), “ჟანა”(2008), “შეყვარებულები”(2009), “მიმზიდველი ტუჩები და მწვანე თვალები”(2010). 

 

სინოფსისი

ეს არის ისტორია სამ ადამიანზე: ოქსანა, ანდრეი და იანი,  რომლებიც საკუთარ თავსაც კარგავენ  და ოჯახურ ღირებულებებსაც.  რა ბედი მოუყრის თავს ამ სამ ადამიანს ერთ ადგილას, მაშინ როცა ანდრეი თავის ცოლს ელოდება. თითოეული ადამიანი დგება არჩევანის წინაშე, თუ როგორ დააღწიონ თავი სიტუაციას – მოიტყუონ თუ თქვან სიმართლე,  ურთიერთობების გაფუჭების რისკის მიუხედავად. 

ბიოგრაფია

დაიბადა სამსუნში 1982 წელს. დაამთავრა კინოსა და ტელევიზიის დეპარტატემენტის გამოყენებითი ხელოვნების სპეციალობა. 
 

სინოფსისი

ყველაფერი, რისი გამოცდაც დაბადებიდან სიკვდილამდე შეიძლება და ცხოვრება! ყველა არსება, რომელსაც სიცოცხლის შანსი ეძლევა მისი წესები უნდა მიიღოს. მაგრამ ადამიანისათვის ყველაფერი ისეთივეა, როგორც მისი წინა მოდელი.  ეს ყველაფერი ცნობილია, ისწავლება, სწავლობენ და მეორდება.

ბიოგრაფია

რამაზ მელაშვილი დაიბადა 1980 წლის 27 თებერვალს, თბილისში. 2003-2009 წლებში სწავლობდა ვილემ დე კონინგის სახელობის ხელოვნების აკადემიაში, აუდიო ვიზუალურ კლასში. სწავლის პერიოდში ის, როგორც ოპერატორი ჩართული იყო არაერთ კინო პროექტში, ასევე აქვს რეჟისორული ნამუშევრებიც - რამდენიმე მხატვრული თუ ექპერიმენტული ფილმი. მისი სადიპლომო ნამუშევარია მოკლემეტრაჟიანი ფილმი “ტბა”.
 

სინოფსისი

ორი კაცი ყოველდღე ერთმანეთს საკუთარი სახლის სახურავზე ხვდება, ნეიტრალურ ადგილას იმედსა და მოწყენილობას შორის. 

ბიოგრაფია

 
მალაკიასი ცხოვრობს ჰელსინკში, ფინეთი. ის მძიმე მეტალის და საშინელებათა ფილმების მოყვარულია.სწავლობდა ანიმაციას ორ სკოლაში, მაგრამ ორთავე მიატოვა. შექმნილი აქვს ოთხი ვიდეო კლიპი ფინური როკბენდისთვის “ Sweatmaster”. 
 

სინოფსისი

ფულის, ძალაუფლების და სექსის წყურვილი.

ბიოგრაფია

შოთა გამისონია 1980 წელს სოხუმში დაიბადა. 1993 წლიდან მოსკოვში ცხოვრობს. დაამთავრა სჩუკინისსახელობის  თეატრალური კოლეჯი. იყო “თეატრი ტაგანკაზე”-ს მსახიობი. ამჟამად სწავლობს სარეჟისორო სკოლაში მოსკოვში.

სინოფსისი

ერთი დღე ორი ზარმაცი მოსკოველის ცხოვრებიდან. მათი ქალაქი ზღვის მახლობლადაა, მზიანი დღე, სახლში დამზადებული ღვინო . . . უკრაინელი ფიგურული ცურვის გუნდი მოსკოვის წარმოსახვით სანაპიროზე ვარჯიშობს – ორი მეგობარი მართლაც უნდა წავიდეს და უყუროს მათ ვარჯიშს,თუ სულაც ჩრდილში დარჩნენ ან პინკიკზე წავიდნენ მთებში? ძალიან ბევრი არჩევანია. 

ბიოგრაფია

ივან ფლორესმა საინფორმაციო ტექნოლოგიების კურსი გაირა კომპლუტენსის უნივერსიტეტში მადრიდში და შემდგომ სწავლობდა სცენარისტის, რეჟისურის და კინოწარმოების სპეციალობაზე მადრიდის სხვადასვა სკოლებში. 2008 წელს ჩამოაყალიბა საკუთარი კომპანია და ასწავლის სცენარის,  რეჟისურის და სცენარის ანალიზს.

სინოფსისი

ფილმი არის ზღაპარი სიყვარულზე. ოთხმოცი წლის ბებია და ბაბუა იტანჯებიან დროებითი ავადმყოფობით, ისევე როგორც მათი ათი წლის შვილიშვილები. მოხუცებულების მოგონებები და ახალგაზრდების წარმოსახვა სადილის დროს და თამაშის დროს წარმოგვიდგება. ფილმში თითოეული სიტყვა იძენს მნიშვნელობას და უდიდესი გრძნობები მცირე ჟესტებში გარდაიქმნება.

ბიოგრაფია

2003 წელს დაამთავრა ლატვიის კულტურის აკადემია  და მიიღო ხელოვნების ბაკალავრის ხარისხი კინორეჟისორის სპეციალობით.

სინოფსისი

ის ახალგაზრდა და ლამაზია. მისი ცელქი მწვანე თვალები ყოველდღიური რუტინული ცხოვრებისგან თავის დაღწევის საშუალებას ეძებენ. ქალი სამოგზაუროდ მიდის და მას ვნებიანი თავგადასავლები ითრევს. 

Synopsis

Reza and Leila, an attractive and affluent young couple deeply in love and recently married, discover that Leila is unable to conceive. Invoking tradition, Reza's mother convinces her daughter-in-law that Reza must, out of necessity, take a second wife to produce an heir.

This provocative and eloquent story, from "Iran's longest running cinematic master" is a stunning portrayal of the clash between tradition and modern marriage; between manipulation and the power of love.

Synopsis

In this Iranian psychodrama from Dariush Mehrjui, a middle-aged author Mahmoud reflects on his youth. In flashbacks, we return to the bright and colorful Tehran of his childhood in the late 1940s, when a shy 11-year-old boy was completely in awe of his 14-year-old cousin. She was a tomboy, but also a ravishing beauty--and now she's his muse. With The Pear Tree, Mehrjui offers a haunting, autobiographical account of childhood and a testament to the power of memory. The film is winner of the Silver Hugo at the Chicago International Film Festival.  

ბიოგრაფია

 
ამერიკელი რეჟისორი, ოპერატორი, სცენარისტი და მსახიობი- ტომ დიჩილიო სწავლობდა ნიუ-იორკის უნივერსიტეტში. კარიერა ოპერატორობით დაიწყო რეჟისორ ჯიმ ჯარმუშთან. იყო ფილმების: „სამოთხეზე უფრო საოცარი“ (1984) და „ყავა და სიგარეტი“ (1986) დამდგმელი ოპერატორი. მუშაობდა ჰოვარდ ბრუკნერთან ერთად დოკუმენტურ ფილმზე „ბეროუზი“ (1983). შემდეგომში ტომ დიჩილიომ უკვე სცენარების წერა იწყებს და იღებს ფილმებს, რომელთაგან აღსანიშნავია: „ცხოვრება დავიწყებაში“ (1995), „ქერათმიანი“ (1997) და „როდესაც უცნაური ხარ“ (2009).
 

სინოფსისი

 
„როდესაც უცნაური ხარ“ დიჩილიოს პირველი დოკუმენტური ფილმია ჯგუფ „დორს“-ის შესახებ. ფილმში წარმოდგენილია იშვიათი საარქივო მასალა, რომელიც აქამდე არავის უნახავს. Eფილმი არ არის მხოლოდ ნოსტალგიური მოგზაურობა წარსულში, იგი გაცილებით მეტია ვიდრე ბიოგრაფიული ფილმი. რეჟისორი იყენებს მხოლოდ ორიგინალურ კადრებს, რომელიც გადაღებულია 1966-1971 წლებში. დიჩილიო ფილმში ცდილობს განასხვავოს სიმართლე მითისგან, გვაჩვენოს ხელოვანი - ალკოჰოლზე/ნარკოტიკზე დამოკიდებული ჯიმ მორისონი და საზოგადოებას წარუდგინოს ჯგუფის სხვა წევრებიც: რეი მანზარეკი, რობი კრიგერი და ჯონ დენსმორი, რომლებიც ერთად ქმნიდნენ მუსიკის მაგიას. ფილმი არის  ერთ-ერთი მეტად იშვიათი და ძალიან კარგად შესრულებული ნამუშევარი, რომელიც ასახავს „დორს“-ის მუსიკს ინდივიდუალობას, იმდროინდელ თაობას და იმ ავთენტიურობას, რომელიც იმ ეპოქას ახასიათებდა.

ბიოგრაფია

ლარს ფონ ტრიერი დაიბადა 1956 წელს. მის სახელს თამანედროვე კინემატოგრაფიაში ყველაზე დიდი პროვოკაციები და ექპერიმენტები უკავშირდება. რეჟისორმა კინოკარიერა ექსპერსიონიზმითა და სიმბოლიზმით სავსე ფილმებით დაიწყო.  მოგვიანებით საზოგადოება შოკში ჩააგდო მეტაფიზიკური მელოდრამით „მიაპობს ტალღებს“ და ფილმით  „იდიოტები“, რომელშიც „დოგმა 95“-ის პრინციპები გამოიყენა.  შემდეგ იყო ანტი-მიუზიკლი „სიბნელეში მოცეკვავეები“, და პოპულარულ სატელევიზიო სერიალი „სამეფო“. ბოლოს დაიწყო მუშაობა „ამერიკულ ტრილოგიაზე“ ტრადიციული  სცენარით. მან საკუთარი კრედო წარმოაჩინა ფილმში „ხუთი დაბრკოლება“, ხოლო შიშის მიმართ წინააღმდეგობა აჩვენა ნამუშევარში „ანტიქრისტე“. არის ოქროს პალმის რტოს მფლობელი, მიღებული აქვს 60-ზე მეტი სხვადასხვა ჯილდო. ლარს ფონ ტრიერი არის ასევე კინოკომპანია „ზენტროპას“ მფლობელი. 

სინოფსისი

დედამიწა არის ბოროტება. არავინ ივიწყებს ამას - ეუბნება მელანქოლიური ჯასტინი კლერს, რომელიც სხვა სახის მელანქოლიითაა შეპყრობილი. ორივე კაზუსის ბუნდოვან სათაურში კატასტროფა იგულისხმება. ჯასტინის მელანქოლიის მიზეზი ადამიანებს შორის ცხოვრებით გამოწვეული ტრაგედიაა - ქალს არ შეუძლია მოერგოს პროფესიულ ან ოჯახურ ცხოვრებას. კლერის ბედნიერი ცხოვრებაც ნაადრევი მელანქოლიით სრულდება. ლარს ფონ ტრიერი უბედურებას მიკრო და მაკრო პერსპექტივიდან აკვირდება. მათი შედარების საფუძველზე კი ასკვნის, რომ მელანქოლიური ადამიანები უფრო კარგად არიან მომზადებულნი გარდაუვალი დასასრულისთვის. ეს არგუმენტი გამყარებულია კირსტენ დანსტის ფენომენალური პერფორმანსით - მისი დეპრესიული ჯასტინი ერთადერთი ადამიანია, რომელიც არ გაააგიჟა სამყაროს გარდაუვალმა დასასრულმა.

ბიოგრაფია

რეჟისორი, სცენარისტი, დარამატურგი და მსახიობი - იერჟი სკოლიმოვსკი დაიბადა 1938 წლის 5 მაისს. დაამთავრა პრესტიჟული პოლონური კინოსკოლა ლოძში, არის 25-ზე მეტი ფილმის რეჟისორი. მისი პირველი ფილმი, რომელიც ქვეყნის ფარგლებს გასცდა, იყო „მუქარის თვალი“. იერჟი სკოლიმოვსკის ფილმებს მიღებული აქვს მრავალი კინოფესტივალის ჯილდო, მათ შორის ბერლინალეს, კანის, ვენეციის, ტოკიოს და ა.შ. სკოლიმოვსკი ამჟამად  ლოს-ანჟელესში ცხოვრობს და ქმნის ფიგურალურ, ექსპრესიონისტულ ნახატებს. პერიოდულად თამაშობს ფილმებში და იღებს ფილმებს.  მისი ბოლო ნამუშვრებია „ოთხი ღამე ანასთან“ (2008), და „აუცილებელი მკვლელობა“ (2010), რომელმაც ვენეციის კინოფესტივალის ჟიურის მთავარი პრიზი მიიღო. 

 

სინოფსისი

ა.შ.შ.-ს ჯარების მიერ ავღანეთში დაპატიმრებული მუჰამედი საიდუმლოდ მიჰყავთ ცენტრალურ ევროპაში, მაგრამ ავტომანქანა ავარიაში მოხვდება, მუჰამედი გაიქცევა და თავს თოვლით დაფარულ ტყეს შეაფარებს. ის დევნილია იმ არმიის მიერ, რომელიც ოფიციალურად არც არსებობს. მუჰამედმა თვალი უნდა გაუსწოროს რეალობას, რომელშიც თავის გადარჩენის ერთადერთი გზა ადამიანის მოკვლაა. ფილმმა „აუცილებელი მკვლელობა“ 2010 წელს ვენეციის ფესტივალზე ჟიურის სპეციალური პრიზი, ხოლო მთავარი როლის შემსრულებელი  ვინსენტ გალო დაჯილდოვდა, როგორც საუკეთესო მსახიობი. 

ბიოგრაფია

ბრიტანელი  რეჟისორი მაიკლ ლი დაიბადა 1943 წლის 20 თებერვალს. თეატრმცოდნეობა დრამატული ხელოვნების სამეფო აკადემიაში შეისწავლა, სწავლობდა კამბერველის ხელოვნების სკოლაში და ხელოვნებისა და დიზაინის სკოლაში. მუშაობა, როგორც რეჟისორმა და დრამატურგმა 1960 წლიდან დაიწყო. 1970-1980-იან წლებში მისი კარიერა ორ სფეროში მონაცვლეობდა. ის დროდადრო თეატრში მუშაობდა და ასევე ქმნიდა ფილმებს BBC-ის ტელევიზიისთვის. ამ ფილმების უმრავლესობა ხასიათდება, „სამზარეულოს რეალიზმის“ გაბედული სტილით. მისი ცნობილი ფილმებია: „ცხოვრება ტკბილია“  (1990), კომედიური დრამა „კარიერის გოგონები“ (1997), ჯილბერტისა და სალივანის ბიოგრაფიული ფილმი „ტოპსი ტურვი“(1999), და დრამა მუშათა კლასის შესახებ „ყველაფერი ან არაფერი“ (2002). მის ყველაზე ცნობილი ნამუშევრებია: „შიშველი“, რომლისთვისაც მან  კანის კინოფესტივალის ჯილდო მიიღო ნომინაციაში - „საუკეთესო რეჟისორული ნამუშევარი“. არის ბრიტანეთის ტელე და კინოაკადემიის ჯილდოს პრიზიორი, „საიდუმლო და ტყუილები“ (1996) ოსკარზე იყო ნომინირებული და კანის კინოფესტივალის ოქროს პალმის რტოს მფლობელია, „ვერა დრეიკი“(2004) კი ვენეციის კინოფესტივალის მთავარი პრიზით, ოქროს ლომით დაჯილდოვდა.  

სინოფსისი

 
ბედნიერი ინგლისელი წყვილი ნათესავებისა და მეგობრების წრეს მუდმივ ემოციურ მხარდაჭერას უწევს. მთელი წლის განმავლობაში გერი და ტომის სახლი ღიაა და თბილ გარემოს თავაზობს ტომის ძმას, რობის, უბედურ მარტოხელა მერის და მსუქან, ლოთ კენს. 

ბიოგრაფია

რეჟისორმა და სცენარისტმა პეტრე სუბოტკომ დაამთავრა ანჟეი ვაიდას კინოსკოლა და თეატრმცოდნეობის ფაკულტეტი  სახელმწიფო თეატრის აკადემიაში. ფილმი „გლაზგო“ მისი სარეჟისორო დებიუტია.

სინოფსისი

„გლაზგო“ არის ისტორია 12 წლის ბიჭზე, დემიანზე, რომელიც დარწმუნებულია, რომ მამამისი ცნობილი ფეხბურთელია, რომელიც კლუბ  „გლაზგოში“ თამაშობს. არდადეგებზე ბიჭი ცდილობს გამოიმუშაოს საკმარისი ფული, რათა შეძლოს შოტლანდიაში გამგზავრება. მას შეუყვარდება 15 წლის ფეხმძიმე გოგონა მონიკა, მას სურს, იზრუნოს მის შვილზეც და ორივე წაიყვანოს უკეთესს სამყაროში. 

ბიოგრაფია

ლესლო დობრუცკი დაიბადა 1969 წელს ვარშავაში. დაამთავრა გრაფიკული ხელოვნების ფაკულტეტი სამხატვრო აკადემიაში 1998 წელს და დოკუმენტური ფილმის კურსი ანჟეი ვაიდას კინოსკოლაში.  მის მიერ გადაღებული ფილმებია: „ბრიგადა“(2007) „ბედის ჯიხური“(2008) და „პატარა პატარძალი“ (2010)

სინოფსისი

სტატისტიკა მიუთითებს, რომ გერმანიაში ყოველწლიურად მრავალი თურქ გოგონასა და ქალს სიკვდილამდე სცემენ  მეუღლეები და ოჯახის წევრები. ფილმის მთავარი გმირი ძლივს გადაურჩა იგივე ბედს. ოჯახის გადაწყვეტილებით ის იძულებული იყო 13 წლის ასაკში გათხოვილიყო გერმანიაში. საბოლოოდ მან მოახერხა გაქცევა და თავის დაღწევა მეუღლისგან და ოჯახისგან. 

ბიოგრაფია

მარცინ საუტერი დაიბადა 1971 წელს ბიდგოშში, პოლონეთში. დაამთავრა დოკუმენტური კინოს კურსი ანჟეი ვაიდას კინოსკოლაში. 2006 წელს მან დაარსა „პალადინო ფილმ ჯგუფი“ თავის მეგობრებთან ერთად. 2006 წელს ამ გუნდმა მიიღო ქ. ტორუნის ჯილდო. საუტერი ამჟამად მუშაობს პოპულარული პოლონური ჟურნალებისთვის ფოტოგრაფად. 2007 წელს "პალადინოს" ჯგუფთან ერთად საუტერმა გადაიღო ფილმი, რომელიც ანჟეი ვაიდას "კატინს" ეძღვნება.
 

სინოფსისი

„კალაბრიის ჩრდილოეთით“ არის ფილმი საოცნებო ადგილზე, სადაც ცხოვრება იოლია და ხალხი ერთმანეთს იცნობს, ტოლერანტული არიან ერთმანეთის შეცდომების მიმართ, უყვართ შეხვედრები, საუბარი და უბრალოდ ერთად ყოფნა.  

Synopsis

Five minutes. €1000. Everybody's happy. In a city where young, rich people will spend whatever it takes to get what they want, Thomas provides them with a service no one else will.

Biography:

Thomas Wangsmo is a Norwegian writer and director, currently working with Vidvinkel Film in Norway. He holds a BA (Hons) and an MFA in Film Production, and his short films have been screened in film festivals around the world. In October 2009 he won his first award, the EFA Best European Short Award, at the International Film Festival in Ghent.

Synopsis

Recent history with a personal angle. A relationship and a string of events seen through one person's eyes.

 Biography

Jonas Odell was born in Stockholm 10 November 1962. Since forming the FilmTecknarna studio in Stockholm 1981 Jonas Odell has directed and co-directed a number of short films, mostly working in mixed media techniques. His latest highly acclaimed shorts are ”Never like the first time!” ”Lies” and ” Coltsfoot”. He has also directed a number of music videos for such artists as The Rolling Stones, Goldfrapp, U2 and Franz Ferdinand.  

Synopsis

Five fragments describing the relational problems between three family members, in particular the struggle of the mother, split between her partner and her daughter.

Biography

Paloma Aguilera Valdebenito (Amsterdam, 1982). In Paris he studied theatre at the drama school ' Acting International', led by Robert Cordier. After a few years of study and several different jobs in Paris she applied for the Directing course at the Dutch Film and Television Academy in Amsterdam. She got accepted and in 2009 she graduated with the short film 'Stay, away' (Blijf bij me, weg), to which she also wrote the script. Besides directing and writing she's also working as an actress.

Synopsis

Giano and Luc hardly know each other. They are driving through a wood going to take shelter from the rain in Luc’s immense villa.  Suddenly an accident happens. Panic-stricken, Giano doesn’t know whether Luc is dead or unconscious.

Biography

Born and raised in Milan, he lived several years in Boston (USA) and London; he later graduated in Film History at the University of Bologna. After working as an assistant director on Richard Eyre’s The Other Man and Luca Guadagnino’s I Am Love, he made several short videos. Diarchy is his first short film.

Synopsis Joseph is a shy, introverted little boy who collects snails. One day he gets swallowed up by his own tummy-button and discovers the disturbing world of the “navel-gazers”, people who, by only communicating with their navel, curl in on themselves and turn into snails ...

Biography

Sophie Roze was born in 1979. After studying History and Art History, she decided to get into animation and in 2004 entered the La Poudrière Animation School in Valence France. Since then she has worked on institutional films and co-directed the pilot of the series "Ariol” in 2006. "Joseph’s Snails," which won the Arte award in the Annecy Festival projects competition in 2007, is her first film.

Synopsis

LIGHTS is a comedy. The story of a small – town police officer who dreams of being a hero. As his peaceful village offers no opportunity for heroism, he decides to take matters in his own hands.

Biography

Giulio Ricciarelli was born 1965 in Milan, Italy and grew up in Munich, Germany. In 2000 he founded naked eye Filmproduction with Sabine Lamby. He works as Director, Scriptwriter, Actor and Producer

Synopsis

María's Way is an observational documentary which allows a glimpse into the ways of the modern pilgrim and a woman who awaits their arrival at her small slice of the Camino de Santiago.

Biography

Anne Milne is an award-winning Scottish filmmaker whose career has spanned several decades and continents. In addition to being a Director and Editor, Anne has produced web based content and video games, and taught New Media for a number of years in California. Her current passion is meeting people in obscure places doing interesting things. In 2010 she completed a two-year MFA in Film Directing at the Edinburgh College of Art.   

Synopsis

Fusing documentary and fiction, OUT OF LOVE, depicts the lives of children trying to survive the aftermath of war in Kosovo by selling cigarettes on the street. Through monologues performed by the children against the eerie backdrops of Pristina, the film tells their gripping and sad story of memory, loss and fear.

Biography

Birgitte Steermose was born in 1963, Denmark. M.F.A. in Film and Media Arts from Temple University in Philadelphia. Her previous work includes the award-winning short films Now, Look at Me (2001), Small Avalanches (2003), Letters from Denmark (2006), Principles of Attraction (2006) and Sophie (2006). Small Avalanches was nominated for the UIP Prize for Best European Short at the EFA Awards in 2004. Out of Love has in 2010 been awarded at Berlin IFF, Rotterdam IFF, Melbourne IFF, Cinema de Brive and Odense Film Festival.

Synopsis

Volunteers hold funerals for unknown or forgotten deceased. Stella-Plage. On the beach, a phone booth is ringing. A young couple strolling by picks up the receiver. At the other end of the line, a mother is trying to reach her daughter.

Biography

Shalimar Preuss lives and works in Paris, France. She has studied art and film in the US as well as in France, notably at Le Fresnoy, National Studio for Contemporary Arts (2004-2006). Rendez-vous à Stella-Plage is her third short (L'escale/Fade far away - 2007, Seul à seul/Self to self - 2005). At present, she is writing her first feature film: Un Médianoche.

Synopsis

A boy learns to play the piano.

Biography

David OReilly (21 June 1985, Kilkenny) is an Irish animator based in Berlin. At 15 he began working as an assistant at local animation studios, teaching himself 3d software in his spare time. He discovered cinema in 2005 when he was given the keys to an unused private theatre with an enormous film library. Since then he has created a wide variety of independent short films. Noted for his disregard of conventions his work is regarded as a groundbreaking force in contemporary 3d animation.

Synopsis

It's not wrong to want love - you just need to look for it in the right place 

Biography

Miia Tervo (dob 18.02.1980) grew up in Lapland, and has studied film in the Turku Arts Academy as well as majoring in documentary in School of Art and Design in Helsinki. Her previous short films “Seal” and “Little Snow Animal” have both been extremely successful and awarded in internationally. She is now working on her first feature documentary. Also, her poetry has been published in several collections and anthologies.

Synopsis

Entangled in a realm of thought, 12-year-old Mare has trouble growing up. When her young mother brings home a new boyfriend, questions remain unanswered and communication seems impossible. Frenetic, Marie tries to win back her mother while she silently finds solace in a world of memories.

Biography

Nathalie Teirlinck (Brussels, 1985) graduated with great distinction from the Belgian Film School KASK in 2007. One year earlier, her first short film “Anémone" won several awards and  was also internationally acclaimed at film festivals in Locarno, Cuenca, London, Bucharest, …  "Venus vs Me" was nominated for the Golden Bear at the 60th Berlin International Film Festival and rewarded with the nomination of the European Film Academy.